B. Poskrobko, T. Poskrobko, K. Skiba, Ochrona biosfery, PWN, Warszawa 2007
Możliwość wykorzystania zależy od wielkości i zmienności przepływu, od warunków hydrogeologicznych, od opadów, od ilości rumowiska wleczonego i unoszonego. Woda rzeczna wykorzystywana do celów bytowo-gospodarczych musi być zdezynfekowana.
Korzystniejsze cechy mają wody stojące. Na głębokości 15-20 m woda jest z reguły klarowna, czysta, o temperaturze mało zmiennej, o malej ilości bakterii szkodliwych dla zdrowia. Przydatność zbiorników naturalnych i sztucznych zależy od ich głębokości, rodzaju dna, stopnia zarybienia, możliwości penetracji promieni słonecznych, ilości tlenu itp.
Wody powierzchniowe charakteryzują się na ogół zmiennym składem zanieczyszczeń, zależnym od rodzaju zlewni rzeki, rodzaju gleb w zlewni, ukształtowaniu i pokrycia terenu, pory roku, intensywności opadów atmosferycznych, roślinności wodnej i organizmów zwierzęcych występujących w wodach, a także ilości i stopnia zanieczyszczenia odprowadzanych ścieków. [Magrel, 2000]
Wody morskie
Wody morskie nie nadają się do celów konsumpcyjnych i przemysłowych. Mają przykry, gorzkosłony smak z uwagi na duże ilości rozpuszczonych w nich soli. Ze względu na dużą agresywność w stosunku do większości materiałów (szczególnie metali) uniemożliwia zastosowanie jej także w przemyśle. Uzdatniane wody morskiej (odsalanie) w warunkach polskich i przy obecnym rozwoju techniki jest zupełnie nieopłacalne.
Wody podziemne
Wody podziemne charakteryzują się zazwyczaj ustabilizowanym składem chemicznym i w miarę stałą temperaturą (około 4°C). Ich skład zależy od rodzaju skał, z którymi się kontaktują, stopnia ich zwietrzenia, uziarnienia, prędkości ruchu wody podziemnej oraz stopnia kontaktu z wodami powierzchniowymi i opadowymi. Wody podziemne są zasadniczo pozbawione zawiesin, mają małą mętność i dużą przezroczystość, natomiast ich barwa może wahać się od bardzo słabej do silnej. Do podstawowych zanieczyszczeń należą związki żelaza i manganu. Pod względem bakteriologicznym charakteryzują się stosunkowo niską zawartością bakterii i wysokim mianem coli [Magrel, 2000],
Wody podziemne zasilane są przez wody powierzchniowe, które wsiąkają w grunt. Część z nich zatrzymuje się w warstwie przypowierzchniowej, tworząc wody gruntowe, a część przesiąka dalej, tworząc zbiorniki wód podziemnych.
Wody, w zależności od głębokości zalegania, rozróżnia się: