8476758615

KONWERSJA KATALOGÓW BIBLIOTEKI SEJMOWEJ 329

gdyż przeprowadziliśmy ją jednorazowo dla całego kartkowego katalogu zbiorów głównych w pierwszym etapie konwersji. Stan rozwoju implementacji systemu i dostęp do Internetu umożliwi nam prawdopodobnie dokonanie przynajmniej prób wyszukiwania i przejmowania z innych bibliotek (może zachodnich bibliotek narodowych, może którejś z większych polskich bibliotek prawniczych) — opisów przynajmniej części książek zagranicznych. Planuje się także wykonanie prób konwersji z kart katalogowych bez autopsji przez wyspecjalizowaną (ale polską) firmę zewnętrzną. Firma taka nie musiałaby kupować ani dzierżawić systemu bibliotecznego, gdyż ALEPH potrafi przyjąć rekordy bibliograficzne także z dowolnego edytora tekstów, a więc ceny takiej usługi mogłyby być dla BS opłacalne. Jeżeli jednak wyżej omówione próby nie powiodą się z przyczyn technicznych, merytorycznych czy finansowych — oblicza się, że wykonanie tego zadania siłami i metodami zastosowanymi w etapie pierwszym pozwoli nam przenieść cały katalog kartkowy BS do systemu ALEPH w przeciągu 5-6 lat.

Drugiemu etapowi konwersji opisów wydawnictw zwartych musi towarzyszyć (lub go nawet wyprzedzać) retrospektywna konwersja opisów bieżąco prenumerowanych przez BS wydawnictw ciągłych. Retrokonwersja w odniesieniu do tych rejestrowanych w systemie ALEPH wydawnictw ciągłych stanowi problem zupełnie odmienny: istota tej pracy nie polega na przejmowaniu skądkolwiek — automatycznie czy ręcznie — opisów bibliograficznych (wymagających ewentualnie zmian na podstawie autopsji pierwszego numeru), ale na opisie stanu posiadania katalogowanych wydawnictw przez Bibliotekę. Wymaga to zmiany danych strefy 3. i 4. opisu bibliograficznego oraz rejestracji w rekordach zasobu (module serials control systemu automatycznego) posiadanych przez Bibliotekę jednostek — tomów, roczników lub zeszytów tych wydawnictw. Dla sprawności informacyjnej systemu (związanej bezpośrednio ze stanem obciążenia pamięci serwera) można rozważać także rezygnację z rejestracji danych retrospektywnych w rekordach zasobu, poprzestając — tak jak to robiło i robi wiele bibliotek zagranicznych w odróżnieniu od polskich katalogów kartkowych — na podaniu w opisie bibliograficznym uwag o brakach w ciągu wydawnictwa.

Przy dalszych etapach konwersji retrospektywnej opisów dawnych ciągów wydawnictw ciągłych nie ukazujących się już lub nie ponumerowanych obecnie przez Bibliotekę aktualna staje się potrzeba przejęcia ich opisów bibliograficznych, najlepiej oczywiście metodami automatycznymi. Jednakże dla dużej części, zwłaszcza dawno zamkniętych wydawnictw ciągłych, takiej możliwości być może nigdy nie będzie. Niestety, dobrze rozpoznanego i dostatecznie obszernego źródła opisów bibliograficznych wydawnictw ciągłych — nawet nieszczególnie dawno zamkniętych, czy nie zamkniętych zgoła — także nie potrafimy znaleźć. Dla niewielkiej części polskich tytułów może okazać się przydatny zbiór tzw. „wkładki” do Przewodnika Bibliograficznego, cała reszta musi być prawdopodobnie skatalogowana ręcznie, i to wyłącznie z autopsji, bowiem klamrowe katalogi czasopism i innych wydawnictw ciągłych BS nie