nie zaznaczam przeskakiwania z gawędy do bezpośredniego zwrotu do czytelnika, ale zaznaczam ważniejsze dygresje
streszczenie
Słowacki większość widoków, wyglądów etc. opisuje poprzez porównania i odwołania do mitologii W
• dwudziestoletni „prosty szlachcic’’
• Sarmata: przywiązany do tradycji, skłonny do nadużywania alkoholu, hulaka, awanturnik - maci majątek przez swoje rozrzutne życie
• zakochany Anieli
• córka starosty Ladawy
• ojciec zmusza ją do małżeństwa z Dzieduszyckim
• ukochana Beniowskiego
• konkurent Beniowskiego do ręki Anieli
• bogaty magnat
• zdrajca i wróg konfederacji
• „ pół-I< oz ak, a pół-szlachcic”
• porywczy i waleczny
• Szesnastolatka nieprzeciętnej urody
• siostra Sawy
• pomaga konfederatom jako kurierka
• (jego prototypem był Marek Jandowicz)
• postać pojawia się również w Śnie srebrnym Salomei
• w Beniowskim to wyidealizowany przywódca konfederatów
PIEŚŃ I
Za panowaniakróla Stanisława
— prezentacja bohatera: Maurycy Kazimierz Zbigniew Beniowski, ubogi szlachcic mieszkający na Podolu
— miał mało szczęścia, bo urodził się w krwawych czasach (konfederacja barska i koliszczyzna), a dookoła szalała zaraza (cholera), jednak nad nim czuwała jakaś szczęśliwa gwiazda
— miał piękną, niespokojną młodość - miał małą wioskę, w wieku lat 20 był u siebie panem, żył rozrzutnie, po szlachecku - majątek się uszczuplał: wikłał się w sprawy sądowe
— powoli zaczął wypizedawać majątek aż został usunięty z dóbr
— obiecał sobie, że jeszcze wszystko odzyska „I znowu mój syn, będzie miał przyjemność / Z palestrą jeść i być Akteonem” — stwierdza, że zdobył doświadczenie — pochwała doświadczenia: patetyczny ton, metafory
— B eniowski chciałby wioskę i teścia: jest zakochany w Anieli - zalecał się do niej skutecznie do czasu, w którym nie stracił wioski
— Aniela była piękna i z dobrej rodziny, kochała Beniowskiego, ale jej ojciec nie zgadzał się na ślub
-* kochankom udało się potajemnie spotykać mimo zakazu starosty Ladawy
— ociec: stary zabobonnik, wierzył w proroctwa, sennik „była to dziwna meskolaucja” ©
— opis starosty: bogaty, próżny, ma własny zamek nad rzeką Ladawą, opis jego imponującej posiadłości: w ogrodzie miał larwę (upiór, straszydło, widziadło), czyli jakieś brzydkie drzewo, była też grota, sadzawka -„isme głupstwa wzgórze”
— Beniowski z tego kpił, ale kochał Anielę i nie miał odwagi się odezwać
— dygresja: „każdy z nas miał kraj młodości szczęśliwy” - tęsknota za ojczyzną (tu: za utraconą wioską)
-* Bemowski wpada w melancholię, „I jestem dzisiaj - niech cie porwie trzysta! - / Nie Polak - ale ismy bajronista (tu jest to powiedziane żartobliwie)
— B euiowski zaczyna mówić o tym, że jest poetą
1