Wesele 127
Młodzież to przy rodzicach siedzi. Dziewczyny przy matkach. Chłopcy przy swych ojcach... (Jag. 1)
U Pachowiaków przygotowuje się trzy stoły: dla kobiet, dla mężczyzn i dla młodzieży męskiej (Pach. 1). W rozdzieleniu młodzieży od starszych widzą troskę o honor i ambicje starszych. Chodzi tu oczywiście o mężczyzn:
Inne słówka mężczyźni mówią, i to, i tamto, to jednak się krępują. Choć nie mają szkoły, nie są wyszkoleni, to jednak ten swój honor mają... (Pach. 1)
Czasem są wynajęte lub przystosowane dwa pomieszczenia. W jednym siedzą mężczyźni, a w drugim kobiety. Chodzi bowiem o to, by kobieta nie skalała swoją obecnością męskiego zgromadzenia:
U nas tego nie wolno robić, żeby kobieta przychodziła, coś brała ze stołu, jeżeli siedzą mężczyźni (...). Ja byłem przestrzegany, żeby tego nie robić (...) przez mamę, przez ojca... (Pach. 2)
Przy stolach goście siedzą nie tylko wg płci, ale i wieku. Przy stole z młodą parą siedzą znajomi. Przy innym starszyzna, rodzice. Dzieci siedzą osobno, w kąciku. Rozdziela się także młodzież. Niezamężne dziewczęta siedzą w jednym końcu pokoju, chłopcy w drugim. Po zaślubinach parę młodą również rozdziela się i dziewczyna siada z kobietami, a chłopak — z mężczyznami (Jag. 2). Młodzież może mieć przygotowany swój stół, a starsi — swój. Respondentka z Bosaków sugerowała nawet, że przy tych stolach mężczyźni i kobiety siedzą razem, a podział na stoły
Każde duże spotkanie rodzinne jest świętem, dlatego Romowie starannie przygotowują miejsce spotkania, potrawy i zakładają odświętną odzież. Fot. Archiwum Stowarzyszenia Romów w Polsce