Tadeusz Klementewicz
POLITOLOGIA JAKO WIELOPARADYGMATYCZNA STRUKTURA WIEDZY
Słowa kluczowe:
paradygmat badawczy, obszar badawczy, dziedzina przedmiotowa, teorii polityki, wiedza o polityce jako struktura epistemiczna
Nie jest jednością nic, co żywe w wielości trwa jedność świata J.G. Goethe
Jedność nauk społecznych czy dyscyplinowa autarkia
Do słabości politologii należy m.in. (przede wszystkim) zbyt duże „zdyscyplinowanie" jej przedstawicieli, a także niedostrzeganie jej stosunkowo niskiej pozycji w logicznej strukturze wiedzy o człowieku jako istocie społecznej. Przypomniał o tym problemie politolog ze Ściany Wschodniej, walczący wszystkimi sposobami o pozycję najmądrzejszego sołtysa dyscypliny. Jednak potoczne ujęcie problemu specyficzności politologii wynika z niezrozumienia dwóch logik każdej nauki: logiki praktycznej, podporządkowanej organizacji badań i procesu dydaktycznego (tym zajmuje się dyscyplina) oraz logiki wyjaśniania, która wymaga odwoływania się do wiedzy ogólnej, teoretycznej. Jak pisze filozof nauki Jan Woleński, problem nie polega na tym, jaki jest przedmiot czy metoda dyscypliny, ale - czy wiedza uzyskana jest reprezentowana przez zbiór zdań będący teorią, czy też nie1. Dodaje z przekąsem, że próby przyporządkowania każdej znanej dyscyplinie specyficznego przedmiotu prowadzi do rezultatów raczej groteskowych. Gdyż wówczas powinno dać się wyróżnić ponad cztery tysiące specyficznych aspektów przedmiotowych, przy czym
Tegoż, Dyscyplina naukowo a teoria naukowa, „Zagadnienia Naukoznawstwa" 1981, nr 1-2, s. 10.