Litteraria XXXVII, 2009 PL ISSN 0084-3008
PROFESOR MIECZYSŁAW KLIMOWICZ (1919-2008)
Dnia 26 sierpnia 2008 r. zmarł we Wrocławiu emerytowany profesor Uniwersytetu Wrocławskiego, prof. dr hab. Mieczysław Klimowicz, wybitny humanista, znakomity badacz historii literatury i kultury, szczególnie zaś teatru okresu oświecenia, były rektor Uniwersytetu Wrocławskiego (1987-1990), prezes Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego w latach 1985-1990. Nim profesor Klimowicz osiągnął wiele zasłużonych zaszczytów, przejść musiał przez liczne i trudne doświadczenia życiowe. Dzięki swej odwadze i wielkiej sprawności, którą zresztą imponował do ostatnich lat życia, parokrotnie uratował swe życie z sytuacji wręcz beznadziejnych. Dokonał rzeczy wręcz niemożliwej, uciekając z rosyjskiego transportu do do Katynia. W latach 1941-1945 był na Roztoczu, aktywnym, bohaterskim żołnierzem Armii Krajowej. Był uczestnikiem tragicznej bitwy z Niemcami pod Osuchami w Puszczy Solskiej, w czasie której desperackim i heroicznym, niezwykle odważnym atakiem przedarł się z partyzantami przez okalający ich pierścień wroga, ratując życie swoje i podległych mu żołnierzy. Później do 1947 r. był czynnym członkiem organizacji WiN (był dowódcą kompanii). Zagrożony przez UB przyjechał do Wrocławia i szczęśliwie dostał się na studia polonistyczne na Uniwersytecie Wrocławskim, na którym zatrudniony został w 1958 r. Stopień doktora uzyskał w 1960 r, natomiast habilitował się w 1963 r. ma podstawie cennej pracy Teatr stanisławowski w latach 1765-1967. W 1971 r. uzyskał tytuł naukowy profesora. Na swej uczelni i w innych instytucjach naukowych pełnił skutecznie wiele ważnych funkcji. Był członkiem zwyczajnym Polskiej Akademii Nauk. Jako rektor Uniwersytetu Wrocławskiego skutecznie bronił studentów przed zakusami UB, jako prezes WTN uchronił Towarzystwo przed zagrażającym z tej samej strony niebezpieczeństwem zawieszenia a nawet rozwiązania.
Prof. dr hab. Mieczysław Klimowicz pełnił też wiele innych funkcji w życiu naukowym, odgrywał zaś w owym życiu wielką rolę o zasięgu międzynarodowym. Nic przeto dziwnego, iż spotkało go wiele cennych wyróżnień. Został doktorem honoris causa uniwersytetów w Lille i Wrocławiu, odznaczony został Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim orderu Odrodzenia Polski,