16
ROZDZIAŁ 2. TEORIA POWIERZCHNI
Niech [gij] oznacza macierz pierwszej formy kwadratowej. Przez [g**] będziemy oznaczać macierz odwrotną do [gij].
Definicja 2.3.5 (symbole Christoffela). W ponieższych wzorach i,j,k,s = 1,2.
1. Symbole Christoffela pierwszego rodzaju F kij = ^
2. Symbole Christoffela drugiego rodzaju: Ty = \ gksŁjis.
Uwaga 2.3.6. T* = I*.
Twierdzenie 2.3.7. Niech r: U —> M będzie lokalną parametryzacją (lokalną mapą), niech c będzie krzywą leżącą w r(U) i niech r_1(c(t)) = a^CO)- Następu
jące warunki są równoważne:
(i) c jest geodezyjną sparametryzowaną łukowo,
(ii) c jest rozwiązaniem następującego układu równań różniczkowych:
<?xk , rfc dj^dzi = n dt2 ^ ij dt dt
dla k = 1,2.
Definicja 2.4.1 (odwzorowanie sferyczne). Odwzorowaniem sferycznym nazywamy ciągłe przekształcenie n: M —> S2, które każdemu punktowi powierzchni M C R3 przyporządkowuje wektor normalny do M.
Jeśli dla danej powierzchni M istnieje odwzorowanie sferyczne n, to mówimy, że powierzchnia M jest zorientowana.
Definicja 2.4.2. Niech c: I —> M dowolna krzywa, p E M. Definiujemy odwzorowanie dnp: TpM —> Tn(p)S2 wzorem dnp(c'(p)) = (n o c)'(p).
Uwaga 2.4.3. Odwzorowanie dnp jest liniowe.
Definicja 2.4.4 (krzywizna powierzchni). Niech M powierzchnia, p € M. Niech {-4fc}fc^u będzie ciągiem otoczeń punktu p, których średnice dążą do zera. Liczbę:
,_ , . ., , , polen(4t)
Ku(p) = sgn(det dnp) hin y le^—
nazywamy krzywizną powierzchni M (krzywizną Gaussa) w punkcie p.