382
8. Równania różniczkowe
Przykład 8.6.3. Niech będzie
o
Wtedy operator A=-d2fdx2 jest symetryczny i dodatnio określony. Istotnie, mamv równość
o o
Ze względu na warunki brzegowe jest
i
(Au, p)«= j uXkW(x)dx.
Obliczenie (u, Av) daje ten sam wynik. Oczywiście jest (Au, u)>0, chyba że t/(x)=0 dla każdego ale jeśli u(0) = 0 i «’(at)=0 (V*), to u(x)-0 (V*).
Ten sam wynik jest prawdziwy' dla A=-F2 i mamy użyteczną tożsamość
(8.6.17) (-r2u,v)=(ru.rv).
Ogólniej,
(8.6.18) (-dW(pFu), v)=(pFu, Fe).
Jeśli operator A jest dodatnio określony, to można zdefiniować nowy iloczyn skalamy <•, •> i nową normę:
(8.6.19) (u, t>>=(u, Av); ||u||2»<u, w>
(łatwo sprawdzić spełnienie warunków' z § 4.2.2).
Twierdzenie 8.6.1. Załóżmy, że operator A jest dodatnio określony. Niech u* będzie rozwiązaniem zagadnienia Au* -f. Bu* =0. Wtedy metoda Galerkina daje najlepsze w sensie normy <*, •> przybliżenie funkcji u* w H„.
Dowód. Na mocy twierdzenia 4.2.5 rozwiązanie tego zadania o minimalizacji jest dane za pomocą warunku <t>, u-u*) = 0 (Vo e HJ. Jednak <p, u—u*)=(v, Au—Au*)1* =(t,Au—f) i warunek Galerkina przybiera postać (e, Au—f)=0 (Vue i/J.
Jako ćwiczenie czytelnik może sprawdzić, że
(u, Au)-2(f, ti)»<u-u*, u-u*>-<u*. «*> .
Wynika stąd, że funkcja u-u* minimalizuje funkcjonał podany po lewej stronie w zbiorze, wszystkich funkcji u, dla których ten funkcjonał jest określony. Wynika stąd również- lc ten funkcjonał minimalizuje się w H„ metodą Galerkina.
W wielu dziedzinach fizyki istnieją zasady wariacyjne. Oznacza to zwykle tyle* ® zagadnienia z takiej dziedziny można wyrazić jako zagadnienia minimalizacji pewnej całki z energii lub jakiegoś innego funkcjonału. Przybliżone rozwiązywanie takich