5910202269

się filozofami, bo tylko filozofia zawiera w sobie prawdziwe sądy i bezbłędną mądrość zlecającą, co należy czynić, a czego nie należy” (Arystoteles, Zaproszenie do filozofii).

Chyba wszystkim zależy na tym, co mają „w głowie”, jak myślą, czy mają poglądy na szereg wielu kwestii, zatem nie pozostaje nic innego, jak przyjąć zaproszenie Arystotelesa...

Epoki rozwoju filozofii są paralelne z podziałem w innych dziedzinach kultury:

•    Epoka starożytna: VII/VI w. p.n.e. - poi. VIII w. n.e.

•    Epoka średniowieczna: poi. VIII w. - poi. XV w.

•    Epoka nowożytna: XVI w. - XIX w.

•    Epoka współczesna: XX w. - XXI w.

I. EPOKA STAROŻYTNA

1. OKRES KOSMOLOGICZNY: VII/VI w. do połowy V w. przed Chrystusem)

Filozofowie przed Sokratesem pytali o pra-zasadę świata {aiche) oraz o istotę zmian zachodzących w przyrodzie. Byli FILOZOFAMI PRZYRODY, ale także matematykami, astronomami, geometrami, doradcami polityków¹. Głowie pojęcia wczesnych filozofów: physis, aiche, logos, kosmos. Presokratycy odkrywają, że świat należy rozpatrywać jako całość (physis) i że występuje w nim porządek (kosmos), który można poznać (logos). Ich dociekania to poszukiwanie tego, co było na początku i co tiwa teraz, a kiemje wszystkimi zmianami i wyznacza finał rozwoju świata (aiche). Jest to pytanie o początek i pra-zasadę istnienia świata. Pragnęli oni dać wyjaśnienie zjawisk przyrodniczych nie odnosząc się do mitologii, lecz ją racjonalizując. Był to pierwszy krok w stronę naukowego sposobu rozumienia świata.

• Tales z Miletu - ur. 636 r. przed Chr.

Twórca najstarszej szkoły filozoficznej - szkoły milezyjskiej (przełom VII i VI w. p.n.e.).

Dla zainteresowanych polecam powieść Hanny Malewskiej, Opowieść o siedmiu mędrcach, Kraków: Znak 2012.