Maciej Szmit
Problem oceny działalności doradczej pojawia się również w praktyce prac biegłych informatyków: informatyzacja jakiegoś obszaru działalności danej organizacji (firmy, urzędu) wiąże się bowiem zazwyczaj nie tylko z prostą automatyzacją wykonywanych prac biurowych, ale z daleko posuniętą ingerencją w kształt zachodzących w niej procesów informacyjno-decyzyjnych. Stąd też konsekwencje takiej (szczególnie nieudanej) informatyzacji odczuwalne są w działaniu całej organizacji, a nierzadko prowadzą nawet do niemożliwości dalszego jej działania66. Spory z tym związane kończą się często na sali sądowej, gdzie rolą biegłego informatyka jest pomoc sądowi w ocenie prawidłowości postępowania osób i firm zaangażowanych w proces informatyzacji. Prawidłowość owa powinna w takich wypadkach być rozstrzygana nie w oparciu o osiągnięte ex post efekty (zgodnie ze schematem: gdyby te efekty były satysfakcjonujące, to sprawa nie trafiłaby do sądu, więc - jeśli do niego trafiła - to podjęte działania nie były prawidłowe), ale w oparciu o zgodność z najlepszymi praktykami prowadzenia przedsięwzięć i to według wiedzy aktualnej w czasie prowadzenia projektu, a nie w czasie trwania procesu sądowego. Biorąc pod uwagę tempo rozwoju informatyki, nieporównywalne z żadną dziedziną ludzkiej aktywności oraz - niestety pozostawiające dużo do życzenia - tempo postępowań sądowych w Polsce, trzeba dostosowywać wiedzę, w oparciu o którą wydawana jest opinia, do momentu zaistnienia zdarzeń, o których w niej mowa. Autorowi niejednokrotnie zdarzyło się opiniować na temat zdarzeń, które miały miejsce osiem czy dziewięć lat przed
„7. Informatycy prowadzący wolną działalność dydaktyczną prezentując konkretne rozwiązania zawsze starają się przedstawić możliwie szerokie spektrum rozwiązań o analogicznej funkcjonalności oraz przeznaczeniu, jeśli takie istnieją. Analogicznie starają się w tego rodzaju działalności oddzielać własne poglądy w konkretnej sprawie od innych istniejących poglądów.
8. Informatycy prowadzący działalność naukową lub badawczo-rozwojową zawsze wyraźnie oddzielają wiedzę pewną i już udowodnioną od przyjmowanych przez siebie założeń".
66 Zob. np.: M. Szmit: Infonnati/ka w Zarządzaniu, Centrum Doradztwa i Informacji Difin, Warszawa 2003.
32