kiej wątrobie nie ma znamiennej konstytutywnej ilości CYP 1A1. Z tego powodu całkowite zahamowanie aktywności O-deetylazy fenacetyny można uzyskać u ludzi używając furafiliny. Przy najwyższym badanym stężeniu (100 pM). furafilina hamowała aktywność tej deetylazy u psa i konia odpowiednio o 90% i 65%, podczas gdy u kota aktywność ta nie została praktycznie zahamowana. Może to oznaczać, że podczas gdy enzy m homologiczny z CYP1A2 odgrywa ważną rolę w metabolizmie fenacetyny u psa i konia, inny izoenzym może być również zaangażowany w proces. Ten ostatni wniosek wydaje się być przyczyną stabilnej aktywności O-deetylazy fenacetyny w mikrosomach wątroby kota.
Przeciwciało monoklonalne. które rozpoznaje ludzki CYP 2A6 skutecznie hamuje aktywność 7-hydroksylazy kumaryny u człowieka, psa i konia. U kota doszło do zahamowania 70% tej akty wności przy inkubacji aż ze 100 pg przeciwciała. Całkowite zahamowanie aktywności w mikrosomach wątroby u człowieka, psa i konia wskazuje na to, że enzym podobny do CYP2A6 lub reagujący krzy żowo z przeciwciałami monoklonalnymi jest odpow iedzialny za wyżej wymienioną aktywność. Odnosząc powyższe w nioski do obserwacji aktyw ności u kota, wskazuje się na fakt, że skoro zahamowanie jest niepełne to w proces zaangażowały jest inny izoenzym.
Poziom aktywności hydroksylazy tolbutamidu jest zbyt maty w mikrosomach psa i kota by uzy skać wystarczające dane ilościowe do badania hamowania. Z tego powodu sul-fafenazol (inhibitor tej hydroksylazy ) nie może być używany u tych gatunków zwierząt jako rozpoznawalny marker inhibicji P4502C9. Sulfafenazol powoduje odpowiednio 80% i tylko 40% hamowanie aktywności tej hydroksylazy u człowieka i konia, dopiero przy 100 pM inhibitora. New ton i wsp. [1] donoszą, że 100 pM sulfafenazol liamuje aktywność hydroksylazy tolbutamidu w ludzkich mikrosomach o 80%, co wykazano również w innym laboratorium [4], Aktywność hydroksylazy tolbutamidu obserwowana u konia nie była całkow icie hamowana przez sulfafenazol i co powiedziano wcześniej, nie może być tłumaczona przez wpływ innych izoenzymów odpowiedzialnych za aktywność.
Tranylcypromina. inhibitor CYP2C19 [5], pow oduje całkowitą supresję aktywności 4-hydroksylazy S-mefeny toiny u wielu gatunków zwierząt. W związku z tym, izoenzym wysoce homologiczny z CYP2C19 może być odpowiedzialny za metabolizm S-mefeny toiny w mikrosomach innych zwierząt, w tym psa. kota i konia.
Wpływu chinidyny, silnego inhibitora CYP2D6, nie odnotowano na aktywność markerową u konia. Interpretacja wyników stała się trudniejsza odkąd aktyw ność O-demetylazy dekstrometorfanu u konia okazała się wyższa w porównaniu do człowieka. Chinidyna powoduje zahamowanie 80% aktywności tej O-deetylazy u człowieka przy stężeniu rzędu 1 pM, podczas gdy przy 100 pM spowodowała tylko 60% zahamowanie w mikrosomach wątroby psa i kota. Interpretacja danych w badaniu hamowania może być trudna u gatunków zwierząt, u których słabo poznano cytochrom P450. Odnosi się to szczególnie do CYP2D6 gdzie odnotowano różnice międzygatunkowe w zależności od warunków' hamowania. Dla przy kładu, odnotowano, iż CYP2D1 szczura ma 70% homologii z ludzkim CYP2D6 [6] i oba gatunki mają podobną specyficzność substratową [7, 8J. Chinina jest silnym inhibitorem CYP2D1 szczura, w przeciwieństwie do jej stereoizomeru, który' jest w łaściwy dla ludzkiego CYP2D6 [9].
Specyficzny inhibitor CYP2E1 - dietyloditiokarbami-nian, powoduje zahamowanie aktywności 6-hydroksylazy chlorzoksazonu odpow iednio o 80%. 60%. 40% i 40% wf mikrosomach człowieka, psa. kota i konia dla dawki 100 pM inhibitora. New ton i w sp. [1] podają podobny zakres hamowania aktywności 6-hydroksylazy chlorzoksazonu za pomocą dietylodiliokarbaminianu w mikrosomach człowieka. Zahamowanie aktywności w pewnym zakresie u w szystkich gatunków wskazuje, że enzym ten podobny do ludzkiego P4502E1 może odgry wać istotną rolę w aktywności 6-hydroksylazy chlorzoksazonu u konia, psa i kota. Poniew aż zahamow anie jest niepełne praw dopodobnie inne enzymy biorą udział w reakcji.
Troleando my cyna jest podstawowym inhibitorem ludzkiego CP3A4. zależnym od NADPH. Newton i wsp. [1] podają zahamowanie 80%aktywności 6(S-hydroksylazy testosteronu w: mikrosomach człowieka przez troleandomycynę w stężeniu 10 pM inhibitora. W laboratorium Chauret i wsp. [4], aktywność tej hydroksylazy u człowieka była zahamowana o 80% w stosunku do aktywności u psa. przy stężeniu troleandotnycyny większy m niż 10 pM. Pokrywa się to z badaniami prowadzonymi w innych laboratoriach [10-12], których autorzy donoszą, że troleandomycyna może hamować aktywność 6|S-hydroksylazy testosteronu u psa. Hydroksylacja testosteronu była tylko częściowo zahamowana u kota (40%) i konia (20%) przy' stężeniu 100 pM troleandotnycyny.
Badania te, jakkolw iek trudne i czasochłonne są niezwykle ważne dla klinicznej oceny przy datności wielu nowych substancji, które mogą zostać wprowadzone do farmakologii człowieka. Ich wstępna selekcja na gruncie wpływu toksykologicznego na organizm żywy daje lepsze nadzieje na końcowe badania kliniczne [13,14).
Pod koniec lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku Guengerich [15] zaproponował sugerowane, nieobowią-zujące cztery grupy ..katalitycznego zachowania" izoform cytochromu P450 w odniesieniu do ekstrapolacji gatunkowej:
1. Podrodziny cytochromu P450, w który ch gatunków a ekstrapolacja wy daje się być wysoka, odnoszą się do CYP2E1.
2. Podrodziny cytochromu P450. w który ch wymagane jest trochę ostrożności w ekstrapolacji, odnoszą się doCYPlAl, 1A2 i 4A.
3. Podrodziny cytochromu P450, w których wskazane jest więcej ostrożności w ekstrapolacji, odnoszą się do CYP2D i 3A.
4. Duże problemy w ekstrapolacji, odnoszą się do CY-P2A. 2B i 2C.
20