8903649266

Chodzi także pobudzanie do rozwoju potencji twórczych studenta, uświadomienie mu własnych możliwości twórczych, a także stworzenie warunków do samodzielnej pracy nad sobą, a w przyszłości do pracy z innymi ludźmi.

Zajęcia łączą teorię z działaniami praktycznymi, które dopiero w połączeniu pozwalają zbudować w

miarę pełne rozumienie przedstawianej problematyki._

Tematyka zajęć;_

Treści programowe:

WARSZTATY - z zakresu dramy i komunikacji interpersonalnej dotyczą uruchomienia, opanowania i zrozumienia własnego ciała, poznania i opanowania własnych możliwości głosowo - dźwiękowych, a także uruchomienia wyobraźni pozwalającej na szybkie i jednocześnie niebanalne rozwiązywanie nieoczekiwanych problemów. Ich celem jest także pokazanie studentom podstawowych ćwiczeń, które mogą stać się bazą warsztatową dla ich przyszłych działań.

TEORIA TEATRU:

1.    teatr sztuką synkretyczną - teatr a inne dziedziny sztuki;

2.    twórcy teatru - inscenizator a reżyser;

3.    warstwa obiektywna i subiektywna dzieła sztuki - interpretacja;

4.    analiza utworu dramatycznego;

5.    scenariusz teatralny;

6.    teatr dla dzieci - teatr dziecięcy;

7.    teatr zabawy - teatr przedmiotu.

Sposoby oceny pracy studenta_

1.    Improwizacja ruchowa.

2.    Praca indywidualna - analiza utworu dramatycznego na bazie wybranych przez prowadzącego dramatów.

3.    obecność;

4.    zaangażowanie w realizację zadań._

Literatura obowiązkowa

Książki:

Josef Griesbeck, Zabawy dla grup, Wydawnictwo „Jedność", Kielce 1999 lub

opracowanie - Małgorzata Jachimska na podst. książki Donny Branders i Howarda Philipsa, Grupa bawi się i pracuje część 1 i 2, Oficyna Wydawnicza UNUS, Wrocław 2000.

Zygmunt Hubner, Sztuka reżyserii, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1982.

Henryk Jurkowski, Henryk Ryl, Alina Stanowska, Teatr Lalek - zagadnienia metodyczne, Centralny Ośrodek Upowszechniania Kultury, Warszawa 1979.

Alan Loy McGinnis, Sztuka motywacji, Oficyna Wydawnicza „Vocatio", Warszawa 1993.

Emil Orzechowski, Kitka lekcji o teatrze, Wydawnictwa „Księgarni Akademickiej" nr 28, Kraków 1995. Zenobiusz Strzelecki, Scenografia. Projektowanie wstępne, Centralny Ośrodek Metodyki Upowszechniania Kultury, Warszawa 1975.

Brian Way, Drama w wychowaniu dzieci i młodzieży, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1990;

Bronisław Wieczorkiewicz, Sztuka mówienia, ART-Program, Warszawa 1998.

Artykuły lub rozdziały z książek:

Jędrzej Cierniak, Źródła i nurty polskiego teatru ludowego, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1963.

Henryk Jurkowski, Metoda Teatru Dormana, Teatr Lalek 1987, nr 1-2, s.24-31.

Zofia Karłowska, Wychowawcze wartości teatru szkolnego, Poznań 1937.

Krystyna Miłobędzka, Wolne miejsce dia wyobraźni, wywiad [w:] Filia, 1995/96, nr 25.

Józef Mirski, Uwagi o teatrze młodzieży i dia młodzieży [w:] Dusza teatru, Warszawa 1939 Ewa Tomaszewska, Teatr zabawy,[w.] Edukacja kulturalna. Wybrane obszary, pod red. K.OIbrycht, Katowice 2004.

Literatura piękna (dowolne wydania):

Sofokles, Król Edyp.

Pierre Corneille Cyd.

Wiliam Szekspir, Hamlet oraz Kroi Lear.

Ben Jonson, Voipone albo Lis._

11