8748916135

70

0 PILNIEJSZYCH POTRZEBACH.

ty; gdy tutaj było rzadkiej wielkości, ale surowych łupanych kling krzemiennych znacznie więcej. Żałować należy, że podobnie bogate i nieczęsto przytrafiające się znalezisko, uległo rozproszeniu, a w znacznej części zagładzie

Okazy, stanowiące resztkę tego skarbu, znajdują się w moich zbiorach. Trzy najdłuższe noże mierzą po 16 cm. długości, przy 3,8,3,3 i 2,5 cm. największej szerokości. Najkrótszy, prawie cały, ma 13 cm. dług. Jeden ułamany mierzy 12 cm. dług. na 3,3 szerokości i sądząc z kształtów musiał być przynajmniej tejże samej długości. Gatunek i kolor krzemienia ściśle jednakowy, przy jednakowej prawie długości nasuwa mi przypuszczenie, że cztery te noże musiały być odłupane z jednej, pięknej bryły krzemiennej i przez bardzo wprawnego robotnika. Krzemienia tego gatunku i w tak dużych bryłach niema nigdzie w dalszej nawet okolicy. Znajduje się on albo w znacznej odległości na zachodzie, albo dopiero nad Bugiem, na Podolu i na Wołyniu.

Z wspomnionych okolic, z kilkunastu oddzielnych znalezisk posiadam podobnych nożów dwadzieścia kilka, żaden wszakże nie przenosi 16 cm., dwa czy trzy zaledwie dochodzą do długości większych halickich, reszta mierzy o parę lub kilka centymetrów mniej.

Wszystko więc świadczy, że był to import z obcej i jak na przedhistoryczne stosunki, dalekiej okolicy.

(Wędrowiec, 18!) 7, Nr. 14).

O PILNIEJSZYCH POTRZEBACH

Na niwie archeologii przedhistorycznej wszędzie panuje dziś ruch ożywiony. Tylko n nas cisza, jakby się. nic nic robiło.

Nauka napróżno oczekuje od nas wiadomości, niezbędnych do uzupełnienia ogólnego poglądu na stosunki przedhistoryczne Europy. Sami nie wiemy dokładnie, co już zrobiono u nas, co odkryto, a tego nawet, co znane, nic poddano dotąd ścisłej klasytikaeyi. Brak nam niezbędnej do jakiej takiej orycntacyi mapy archeologicznej, nie zrobiliśmy nawet próby w tym kierunku, pomimo, że dzieło podobne stanowi w każdym kraju ważną podstawę do dalszych poszukiwań ').

') Niedawno Antonowicz wydał mapę gub. Kijowskiej. (Moskwa i8qó r.), zaś Pokrowskij takąż mapę gub. Grodzieńskiej i Wileńskiej (Wilno 1895 i 189J r.). Finlandya ma swoją piękną mapę, i to już trzecią.