248
3. Słuszność tezy 3 wykazano poprzez opracowanie trzech metod integracji CAD/CAM zorientowanych na tworzenia uporządkowanych rodzin konstrukcji i technologii. W metodach przedstawiono sposoby przekształcania cech konstrukcyjnych w cechy technologiczne oraz przedstawiono możliwości tworzenia aplikacji programów graficznych Podstawą tworzenia aplikacji programów są: modyfikacje menu. przygotowanie zapisów prototypowych, tworzenie programów nadzorujących, cztery główne sposoby parametryzacji, techniki bloków, techniki bloków z atrybutami, zastosowanie slajdów, piktogramów, symboli i fleksogramów w stadiach decyzyjnych procesu tworzenia uporządkowanych rodzin konstrukcji, asocjatywność CAD/CAM w programach graficznych, zastosowanie zewnętrznych modułów programowych.
Ogólny model przekształceń cech przedstawiono na rys. 9.1.
TYPOWE ROZWiąZłNU KONSTRUKCYJNE
5.4.0
w
r»«rKO*u< waiiosci ac* oaAMictnrrt/im*
nrowi POSUOC «0Msm«qj«
OTnuuu nSTMCoaiai wutoto
. - |
_ | |||||
■ ~ |
— |
■ | ||||
[UPORZĄDKOWANA RODZINA KONSTRUKCJI
Rodioj
uwkodztft^
RECYRKULACJA
Rys. 9.1. Model tworzenia uporządkowanych konstrukcji, technologii i recyrkulacji Fig. 9.1. Model of creating ordered constructions, technolog)es and recycling
Korzystanie z uporządkowanych rodzin konstrukcji i technologii oraz zbiorów recyrkulacji polega na wyborze uporządkowanych składników rodzin według reguł doboru. Podstawą tworzenia reguł doboru dla rodzin konstrukcji są przyporządkowania a. P. x. 6. natomiast podstawą tworzenia reguł doboru technologii jest przyporządkowanie między uporządkowanymi konstrukcjami elementów a uporządkowanymi technologiami ich wytwarzania.
Najwyższą formą uporządkowania rodziny konstrukcji, jak wykazano, jest system modułowy konstrukcji Jego podstawową cechą jest zapewnienie, w wyznaczonym zakresie potrzeb, największej powtarzalności cech konstrukcyjnych, a co z tym jest również związane, powtarzalności technologii Ponadto jest formą uporządkowania, pozwalającą również w obrębie rodziny konstrukcji na wanantowość postaci konstrukcyjnej Na podstawie praktycznych wdrożeń dla przemysłu wyróżniono następujące zalety stosowania uporządkowanych rodzin konstrukcji:
1) szybkie przygotowanie ofert,
2) skrócenie czasu realizacji zamówienia,
3) korzystanie z prac konstrukcyjnych i technologicznych już rozwiązywanych i sprawdzonych praktycznie.
4) intensyfikacja rozwoju komputerowego wspomagania konstruowania i przygotowania procesów wytwarzania,
5) zatrudnienie optymalnej liczby konstruktorów i technologów w działach projektowo-konstrukcyjnych i technologicznych,
6) zmniejszenie kosztów wytwarzania, użytkowania i recyrkulacji,
7) dokładniejsze, aniżeli metody szacunkowe, określanie kosztów wytwarzania,
8) seryjność wytwarzania,
9) ujednolicanie procesów wytwórczych,
10) wyspecjalizowanie środków i procesów wytwórczych.
11) lepsze wykorzystanie zasobów środków wytwórczych.
12) zwiększenie wymienności i zamienności elementów w uporządkowanych środkach technicznych,
13) racjonalna utylizacja odpadów,
14) zintensyfikowanie regeneracji zużytych elementów.
W dobie gospodarki rynkowej niezbędne jest tworzenie elastycznych uporządkowanych rodzin konstrukcji Wymusza to rynek oraz konkurencja, gdyż kto szybszy z niższą ceną przygotuje ofertę na dobry wytwór, otrzyma większą szansę istnienia na rynku, a tym samym rozwoju przedsiębiorstwa. Dlatego w pełni uzasadnione jest rozwijanie metod tworzenia uporządkowanych rodzin konstrukcji, umożliwiających lepsze dostosowanie się do potrzeb przyszłych użytkowników.
W pełni uzasadniono konieczność intensyfikowania procesu tworzenia uporządkowanych rodzin konstrukcji i stosowanie w stadiach zrutyruzowanych oraz pracochłonnych tego procesu wspomagania komputerowego. W związku z powyższym, kierunki dalszych badań będą dotyczyć między innymi takich problemów, jak:
1. W zakresie unifikacji wartości cech charakterystycznych:
a) dalszy rozwój metod prognozowania w zabiegach ograniczania wartości cech charakterystycznych,
b) rozwijanie metod dyskretyzacji wartości cech charakterystycznych na podstawie zmieniającego się rynku potrzeb.
2. W zakresie typizacji rozwiązań konstrukcyjnych: