150
Programy POł,(r-l,rz) zawierają w sobie strukturę wariantową, wyróżniając w nich podprogramy wanantu PO^' Podprogramy wanantu dzielą się z kolei na moduły programu
odpowiadające typowym postaciom konstrukcyjnym elementów n"j. W strukturze programowej występują również dodatkowe moduły programu odpowiadające operatorom doboru cech konstrukcyjnych oraz zapisu danych, na przykład: moduł programu weryfikacji wytrzymałościowej (zawierający operatory Ow), moduł programu elementów dobieranych (zawierający operatory Od), moduł programu uwzględniający proces technologiczny (zawierający operatory Op), moduł programu podobieństwa konstrukcyjnego (zawierający operatory Oc), moduł programu zapisu wyników. Modułowa struktura jest strukturą przejrzystą i umożliwiającą łatwą modyfikację programu. W elastycznym przyporządkowaniu Y danymi wejściowymi może być zarówno macierz zunifikowanych parametrów, jak również wektor potrzeb, który zawiera się w zakresie dopuszczalnych wartości parametrów. Wyniki ilustruje rys. 5.7.25, gdzie w pierwszym przypadku wynikiem są macierze zmiennych wartości wymiarów konstrukcji elementów dla zunifikowanych wartości parametrów Są one podstawą tworzenia uporządkowanej rodziny konstrukcji Możliwe jest również uzyskanie wartości wymiarów dla dopuszczalnych wartości parametrów.
Programy obliczeniowe mogą występować w formie:
indywidualnej z zastosowaniem języka programowania, np. FOR TRAN, Delphi, związanej z programem graficznym, np. programem w języku programowania VisualI.ISP w AutoCAD'zic.
W pracy zweryfikowano obie metody. W programach indywidualnych wynikiem są macierze zmiennych wartości wymiarów, zapisane w formacie wymaganym przez program graficzny. Nazwy macierzy związane są z oznaczeniami typowych postaci konstrukcyjnych elementów. W programach związanych brak jest wyników pośrednich, a tworzony jest bezpośrednio zapis konstrukcji z zastosowaniem aplikacji programu graficznego [ 187],
Wynikiem działania indywidualnego programu obliczeniowego są tablice zmiennych wartości wymiarów y^(i = m), tablica cech charakterystycznych elementów’ dobieranych cch"#(d = I,dz) oraz tablice oceny stanów: fizycznych, stereomechanicznych oraz prostych. Fragment wyników przedstawiono w tabl 5.7.3 - 5. Utworzone tablice zmiennych wartości wymiarów y*J1(j*l,jz,m = i,l*»l,lvJ) odpowiadają wszystkim typowym postaciom
konstrukcyjnym elementów występujących w tworzonej rodzinie konstrukcji, (rozdz. 5.5). Przykładowo w rodzinie konstrukcji siłowników hydraulicznych dla zunifikowanych wektorów potrzeb utworzono 55 tablic zmiennych wartości wymiarów
y*i(j= l.SS;m ■ i;l = l,łVj), gdzie największa liczba wymiarów zmiennych /v/»37. W wyniku
unifikacji opracowano iz=20 zalecanych wektorów potrzeb X*;(i =1,20). Na tej podstawie można utworzyć 1100 konstrukcji elementów odpowiadających całej różnorodności
rozwiązań konstrukcyjnych. Ten liczny zbiór konstrukcji poddany został optymalizacji różnorodności wartości wymiarów, rozdz. 5.8.
Tablica 5.7.3
Zmienne wartości wymiarów konstrukcji ks^° (rys. 5.6.2)
$00 25.0 16 0 I 34.0
600 400 350 | 460
rG2 |
TG3 |
48 0 |
45 0 |
58 0 |
55.0 |
ras rG6 rG7 rGs rG9
20.0 40 0
500
rG TG 10 11
lim
rG TG I G 13 14 15
63 0 40 0 32 0
40.0 25 0
CTr.łJr.TJTTlEZTII
710 75.0
90 0 |
63.0 |
30.0 |
gmrrii |
85 0 |
700 |
ireni |
630 |
31.5 |
54 o 984 |
950 |
700 |
315
31 5
25 0 72 0
125 01 63.0
160 | 54 0
125.0
31 5
Tl fFTl nTTI
31 5
1350 800
31.5
■niTTnrm
mmm
_(dEE 25 BE 1112231
13 2 22 2
14 4 38.4
14 4 384
14 4 38.4
14 4 38.4
14.4 57.4
14 4 57.4
Miii rlllW.IK.TliiTllTriiK.Ł']
m23QI21ES3EEII33II33
BiFiniT^irni^TyinTin
rriiTOnni:-HiK'Mi^i?3raiFi]Pi: ^^MiTTTinrnr^irriFrTi fTTiirnnrnTipuTii^i^iTnn TTinnTnłTmiTmrTiiTyiiF^ rTTll^tdlBTinTTlłyTlłJOIDI]
250 720 1330
Itlllnlil '• I*| ■ Ti;
1600 |
125 0 |
im |
72.0 |
158.0 |
13.7 77.3
13.7 77 3
18.1 98 0
14 4 57.4
13 7 77.3
18 I 980
13 7 77.3
18 1
13.7 77.3
18 1
13 7 77.3
18 I
115011200114001 194 123.2
Tablica 5.7.4
Wartości ccch charakterystycznych elementów dobieranych (rys. 5.6.3)
Locuu
Om.