P. Górszczyka nie wyrzucono ze służby, a jedynie rozwiązano z nim stosunek służbowy na zasadzie przepisów ustawy* ggnmrawmtkggh m^tmąata Wobec tego, że p. Górszczyk był urltpowany z wojska do pracy Ministerstwa Spraw Wewnętrrnych w Teheranie, po rozwiązaniu stifcsuriku obowiązkiem Ministerstwa S. Wewn, było zawiadomić o tym Ministerstwo Q>rony Narodowej •
Użycie w piśmie b* premiera określenia, że p* Górszczyka ska
zano na natychmiastowe "karne zesłanie do wojska" jest sformułoS-
waniem nie odpowiadającym rzeczywistemu stanowi rzeczy i suponują-
UL. czasie wojny
cym, iż służba wojskowa jest karą, a nie obowiązkiem obywatelskim.
W związku ze zmiejszaniem się środowiska polskiego w Iranie
<na rok 1945
budżet placówki M. S. Wewn* w Teheranie? został tak zmniejszony, że w ramach jego może być zatrudniony jedynie kierownik placówki i siła kancelaryjny:.
Przy obsadzaniu stanowiska kierownika tej zmniejszonej placówki, mając do wyboru między p. Górszczykiem, dotychczasowym kierownikiem i p* Matkowskim, dotychczasowym referentem bezpieczeństwa placówki - zdecydowano kierownikiem mianować p. Matkowskiego, mając na uwadze wyłącznie bbjektywne kwalifikacje,
- • U *
w ^ w\
P. Andrzejewskiego również nie wyrzucono, a tylko ro'związanb stosunek służłowy zgodnie JK z ustawą. Ocena działalności p. Andrzejewskiego zawarta w piśmie b.premiera wydaje się być subiektywną.
Decyzja o rozwiązaniu stosunku powzięta została na podstawie podyta-
a/
wszechstronnego przestudiowania sprwozdań z jego działalności,
która daleka jest od uspokojenia umysłów w Palestynie.
P. Milczy^ski^zapewne wybitny fachowiec, rolnik, spełniał funkcje zupełnie niezwiązane z rolnictwem. Z obowiązków swych wywią-