204
Jan Beliczyński
biurokrację, delegowanie władzy, drogę służbową, tetrarchię (współwładzę czterech osób - pomocników) oraz zasadę oznaczającą, że od najniższego do najwyższego szczebla w hierarchii powinna przebiegać wyraźna i nieprzerwana linia władzy [Osigweh 1985]. Attila (406-453 r. n.e.), wódz koczowniczego plemiona Hunów, traktował przywództwo jako przywilej. Uznawał, że aby osiągnąć cele organizacji, należy kierowanie pracą innych wiązać z odpowiedzialnością [Pindur 1995]22.
Jak zauważa Augustyn Wajda, twórczość Platona i Arystotelesa, Lucjusza Seneki i Marka Aureliusza zapoczątkowała kumulowanie wiedzy m.in. o funkcjonowaniu organizacji-instytucji, jak i rozwój współczesnej teorii organizacji i kierowania zespołami ludzkimi [Wajda 2003, s. 12].
W starożytnych Chinach, w okresie panowania zachodniej dynastii Zhou (VIII w. p.n.e.) opracowano Kroniki etykiety, w których opisano nie tylko kwestie normalizacji wyrobów, ale nawet standardową organizację systemu jakości zakładów rzemieślniczych [Karaszewski 2001, s. 76]. W Dialogach Konfucjań-skich Konfucjusz (551-479 r. p.n.e.) pisze, że „rodzina jest modelem dla wszelkich organizacji” [Wajda 2003, s. 13], Konfucjusz sformułował podstawowe warunki sprawnego (efektywnego) kierowania państwem. Do najistotniejszych z nich należy znajomość oraz rozumienie przez obywateli podstawowych celów polityki państwa i sposobów dochodzenia do nich [Żbikowski 1975, s. 132].
Lao Tsy (VI w. p.n.e.), w dziele Dao De Jing (Ksietga drogi i cnoty) zauważa, że jakość to doskonałość, której nie da się osiągnąć, lecz do której trzeba uporczywie dążyć. Lao Tsy przypisywane są myśli odnoszące się do przywództwa23.
Najstarszą na świecie pracą na temat sztuki wojennej jest Sztuka wojny autorstwa Sun-Tzu (544-496 r. p.n.e.)24. Opisane w niej zasady prowadzenia wojny
22 Warto zwrócić uwagę, że zasady przywództwa Attyli mogą być stosowane w zarządzaniu współczesną firmą, na co zwraca uwagę R. Wess w książce pt. Leadership Secrets of Attila the Hun (Powalająca siła przywództwa. Sekrety Attyli, króla Hunów) wydanej 1991 r.
23 Lao Tsy twierdzi: „Doskonały władca (przywódca) to taki, o którego istnieniu nikt nie wie. Nieco gorszym od niego jest taki, który się cieszy dobrą sławą. Jeszcze gorszy jest taki, którego należy się bać. A jeszcze gorszy jest ten, którym się gardzi. Jeśli ktoś jest nieszczery, nikt mu nie zaufa. Władcy, który jest oszczędny w słowach łatwo odnieść sukces i załatwić wiele spraw” [Lao Tsy 2002, s. 6-7].
24 Sun Tzu nazywany jest jako Sun Zi (Mistrz Sun z Wu). Sun Tzu to angielska transkrypcja sinologiczna brytyjskich sinologów Thomasa Wade’a i Herberta Gilesa, stosowana do zapisu wymowy języka chińskiego za pomocą alfabetu łacińskiego na potrzeby użytkowników języka angielskiego.