117828885

(079)

(079.3)

(081)

(082.1)

(083)

(084) (088)

Popisy, nagrody, zapomogi, bursy. Wycieczki, podróże, eksploracje. Poligrafje osobiste.

Bibljoteki, czyli serje.

Formularze, tablice, lkonografja i kartografja. Rozmaitości.

Zestawiając zatem liczby klasyfikacyjne główne z powyżej wymienionemi wskaźnikami, otrzymujemy sygnaturę złożoną,

0    częściach składowych odgraniczonych ściśle, tłumaczącą się jasno i niedwuznacznie. Że zaś kombinowanie liczb głównych ze wskaźnikami, z wyjątkiem nielicznych, specyalnych zastrzeżeń i pod warunkiem zachowania pewnych ogólnych zasad i form przyjętych, jest rzeczą każdemu zostawioną do woli, zyskujemy tedy możność samodzielnego niejako obracania się w granicach układu, stosowania go w rozmiarach i sposobach odpowiadających naszemu celowi i założeniom, a zawsze jednako zrozumiałego i czytelnego dla wszystkich z systemem obznajomionych.

Wiedząc, iż liczba główna 53 oznacza fizykę, z łatwością odczytamy sygnaturę złożoną: 53 (05), określającą wydawnictwa perjodyczne poświęcone fizyce, lub 53 (062), t. j. tejże nauki dotyczące stowarzyszenia i instytucje prywatne.

Wyliczone tu poddziały formalne w pierwszych dziesięciu grupach wprowadził już i ustalił w tablicach swoich Dewey, nie wydzielił ich wszakże, a raczej nie unaocznił znakiem ad koc, t. j. wskaźnikiem. Wydawnictwa perjodyczne poświęcone fizyce wyrażają się u niego liczbą 530.5, zaś stowarzyszenia

1    instytucje wogóle—530.6^Ł).

Liczby zatem odpowiadające pojęciom poddziałów wspólnych wchodzą tu w skład liczb klasyfikacyjnych głównych, zlewając się z niemi w jednolitą całość. Doraźny rzut oka wystarczy, aby ocenić różnicę między pierwotnem a ulepszonem przez Instytut sygnaturowaniem, i to już przy zestawieniu liczby

*) Przykłady dotyczące angielskiej redakcji tablic czerpałem ze wspomnianego szóstego wydania tychże, z r. 1899.

102