Część II
Nauczyciel jeszcze raz wraca do definicji i prosi uczniów o sporządzenie dekalogu tolerancji. Przykładowe punkty dekalogu:
• Respektowanie cudzych praw i cudzej własności,
• Uznanie i akceptacja różnic indywidualnych,
• Umiejętność słuchania, komunikowania się i rozumienia innych,
• Docenianie rozmaitości kultur,
• Otwarcie na cudze myśli i filozofię,
• Ciekawość i nieodrzucanie nieznanego,
• Uznanie, że nikt nie ma monopolu na prawdę.
Część III
W Deklaracji UNESCO państwa członkowskie podkreślają nie tylko konieczność walki z nietolerancją i rasizmem, lecz również znaczenie różnorodności kulturowej.
Nauczyciel nawiązuje do dalszej rozmowy: jeśli państwa dążą do współpracy międzynarodowej to znaczy między innymi, że należy akceptować inność, odmienne kultury, wyznania, a także wspierać ludzi niepełnosprawnych fizycznie i intelektualnie.
Nauczyciel zadaje pytanie:
- Czy zgadzasz się, aby twoim sąsiadem był Rom?
Kto się zgadza, stanie po prawej stronie, a kto myśli inaczej stanie po lewej stronie.
Utworzyły się 3 grupy. Jedni są w grupie tolerancyjnych, drudzy w grupie, w której brak akceptacji dla Roma jako sąsiada, i paru uczniów pozostało w środku (nie są pewni swojej tolerancji). Grupy są poproszone o wyjaśnienie swoich decyzji. Są ogromne emocje, jest oburzenie, osoby z grupy tolerancyjnej nie akceptują pozostałych.
Nauczyciel uświadamia uczniom, jak łatwo jest budować konflikt kiedy pojawia się jakakolwiek różnica. Czy to, że się różnimy jest złe? Jak radzić sobie z różnicami na co dzień. Podstawą wszystkiego jest komunikacja, rozmowa, poznanie innej kultury, oswojenie z obcością.
Nauczyciel zadaje kolejne pytania:
- Jak zareagujesz, kiedy widzisz osobę leżącą na chodniku? Myślisz: jest pijany! A to znaczy, że jest gorszy od nas, mamy go zostawić? Może zemdlał! Nigdy się nie dowiemy, jeśli nie pomożemy.
- A co myślisz o osobach niepełnosprawnych? Czy oni jak my nie pragną miłości, przyjaźni?
Po tych pytaniach niektórzy uczniowie zmieniają swoje grupy, nietolerancyjni przechodzą