116
SYLWESTER DZIKI
Jeżeli dodamy do 1790 tytułów ze „starej” bazy 344 nowe (2134), nadal do 2392 tytułów, które zawiera omawiany tu zbiór, brakuje 258 tytułów. Owe 258 tytułów są to uzupełnienia poprzednich lat; ich względnie duża liczba wynika głównie z tego, że w szerszym zakresie, niż poprzednio, uwzględnialiśmy czasopisma fachowe. W liczbach względnych lista czasopism zarejestrowanych w bazie wzrosła o blisko 14%.
Powtórzę w tym miejscu pewne stwierdzenie (dotąd aktualne) z poprzedniego opracowania.
Brak opracowań bibliograficznych nie zezwala na prowadzenie głębszych porównań retrospektywnych, by analizować zachodzące zmiany na rynku wydawniczym. Podstawowym źródłem do tego rodzaju rozważań może być oficjalne wydawnictwo Biblioteki Narodowej „Ruch wydawniczy w liczbach”. Rzeczywistość jest jednak odmienna. Przywoływany „Ruch...” rejestruje i analizuje tytuły, które faktycznie ukazały się w danym roku. Analizowana tu bibliografia rejestruje tytuły, co do których mamy deklarację wydawcy (częściej redakcji) o ich ukazywaniu się. Nadto „Ruch” ukazuje się z opóźnieniem, które dla naszych rozważań czyni je mniej przydatnym. Trzeba zwrócić także uwagę na charakterystyczny rys omawianego tu czasopiśmiennictwa — w działalności edytorskiej dominują tytuły o małej częstotliwości ukazywania się (półroczniki, roczniki), a zwłaszcza tytuły wychodzące nieregularnie (przykładem są zeszyty naukowe, materiały i studia, studia i rozprawy, biuletyny). Dlatego rozbieżności między wspomnianą bibliografią a danymi zawartymi w „Ruchu wydawniczym w liczbach” są (a raczej mogą być) na tyle istotne, że trudno — opierając się na tych publikacjach — dokonywać miarodajnych wnioskowań na temat tendencji rozwojowych w ruchu wydawniczym.
W przeciwieństwie do poprzedniego okresu (charakteryzującego się pewną stabilizacją) obserwuje się dość duży ruch na rynku wydawniczym (pisma upadające, nowo powstające), o czym wspominano już poprzednio. Niestety nadal aktualne są moje uwagi sprzed 5 lat, dotyczące regularności i systematyczności ukazywania się tych czasopism. Około 30% czasopism naukowych, głównie miesięczników i kwartalników, ukazuje się — według informacji ich redaktorów — z opóźnieniem dochodzącym do trzech kwartałów (stąd częste wydawanie numerów łączonych); przynajmniej 25% roczników (głównie będących organami regionalnych towarzystw naukowych) ukazuje się z 2- czy nawet 3-letnim opóźnieniem. Znam kilka kwartalników, które od lat systematycznie wydają numery łączone. Są więc de facto systematycznie ukazującym się półrocznikiem. Głównym powodem są kłopoty związane z poligrafią. Nie chodzi tutaj o tzw. „brak mocy przerobowej”, lecz brak środków finanso-go w Toruniu; 1882 — Wszechświat 1883 — Czasopismo Technicznej 1884 — Przegląd Powszechny; Prace Filologicznej 1885 — Zdrowie Publicznej 1887 — Pamiętnik Literackij Kwartalnik Historyczny; 1889 — Poradnik Gospodarski:; Nowiny Lekarskiej 1893 — Gazeta Cukrowniczej 1894 — Eosj 1895 — Ludj 1897 — Fontes Towarzystwa Naukowego w Toruniuj Roczniki Polskiego Towarzystwa Matematycznego. Seria II: Wiadomości Matematycznej 1898 — Rocznik Krakowski; 1899 — Klinika Ocznaj Światowit; 1900 — Ekonomista.