1999020840

1999020840



(27) KLIMATOLOGIA OBSZAKU BAŁTYCKIEGO 89

Nowe, szczegółowsze, opracowania B e r e s k in a wykazały, że na południowym wybrzeżu maximum zachmurzenia wypada w lutym, kiedy może być nawet 12 dni z mgłą.

Najczęściej występują mgły:

na wybrzeżach Danii — zimą, na Bałtyku właściwym — wiosną, na brzegu południowym — zimą, na brzegu Szwecji jesienią,

na brzegu wschodnim — późną zimą i na początku wiosny.

9. O P A I).

Wilgotne powietrze morskie, przychodzące z Atlantyku nad Bałtyk, napotyka na dwie przeszkody. Najpierw traci dużo wilgoci nad Irlandią, Far-Oerami, gdzie roczna suma opadów wynosi do 1.500 mm. oraz na górach Szkocji, gdzie sumy opadowe są jeszcze większe (Ben Nevis przeszło 2,000 mm). Drugą przeszkodą są góry Skandynawskie. Powietrze płynące z zachodu zmuszone jest do wznoszenia się, pizy czym traci resztki wilgoci na zachodnich zboczach gór, które dlatego też mają 1.000 mm rocznego opadu, zaś niektóre okolice, powyżej 2.000, niekiedy nawet 3.000 mm (Bergen).

To też nad Bałtyk przychodzi powietrze już wysuszone i ilości opadu są stosunkowo niewielkie. Z braku stacji meteorologicznych, czynnych przez cały rok na samym Bałtyku, jak okręty latarnicze (ściągane na zimę do portów), nie możemy wyznaczyć ściśle ilości opadu na samym obszarze wodnym Bałtyku i musimy się oprzeć na extiapoIatji ze stacyj wybrzeżnych, co przy opadzie jest najmniej wskazane wobec wielkiej zależności opadu od orografii itp. Dotychczasowe mapy opadu na Bałtyku wykazywały na morzu i jego zlewisku sumy roczne mniej więcej od 300 mm w północnej Szwecji do 650 mm na bizegach południowych; mniej, bo poniżej 200 mm miała Laponia, więcej, blisko 700 mm okolice Helsingforsu i wody duńskie.

Nowa mapa opadów', sporządzona na podstawie danych 40-lecia 1886—1925 wykazuje stosunki nieco inne. Jęzor małych sum opadu, objęty izohietą 500 mm, sięga od Finlandii przez Szwecję północną do środkowej, z małym odgałęzieniem do południowej Norwegii, odpowiadając zarysem obszarom najbardziej kontynentalnym. Na północy suma roczna wynosi około 300 mm. Poza tym obszary z opadem poniżej 500 mm widzimy tylko nad Bałtykiem południowym i północną częścią



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
[89] Nowe spojrzenie na gry Penneya B ze zwycięstwem gracza Gi- Zdarzeniu A sprzyjają wszystkie te w
IMG#27 Wi troli i oceny uzyskiwanych rezultatów,’Przeprowadzone badania empiryczne wykazały, że właś
12772 IMG27 (7) 352 koruje się we wrześniu. Szczególnie cenne drzewostany jcdlicowe można /.»Kvpi.
2012 12 18 51 37 269 Stadia opracowania dokumentacji7.3.4. Projekt Mcsegófowy Projekty szczegółowe
272 SPRAWOZDANIA i szczegółowe opracowania, zbiory źródeł, kompendia i podręczniki ze wszystkich
74897 Mitologia słowiańskaT4 Serbia 23-24. 27. 43. 46. 61. 89-90, 112, 171, 184 ^7 265.311.338.352.4
рис7 Rysunek 26 Koło tendra Rysunek 28 Belka bujakowa Rysunek 27 Zestaw kołowy i maźnica 89
(31) KLIMATOLOGIA OBSZARU BAŁTYCKIEGO 93 Podobne zjawisko występuje także w zatoce fińskiej, gd
(33) KLIMATOLOGIA OBSZARU BAŁTYCKIEGO 95 Meteorologia synoptyczna obrazuje do celów przewidywan
Fig. 8. Podział klimatyczny obszaru Bałtyckiego, według E. N e h 1 s. Regions climatiąues de la
(37) KLIMATOLOGIA OBSZARU BAŁTYCKIEGO 99 Latem częste depresje przynoszą ochłodzenie i powodują
(39) KLIMATOLOGIA OBSZARU BAŁTYCKIEGO 101 11. WPŁYW KLIMATYCZNY BAŁTYKU. Morze Bałtyckie nie
(41) KLIMATOLOGIA OBSZARU BAŁTYCKIEGO 103 53.    Z. Kaczorowska: Warunki klimaty
STANISŁAW KONCZAK.Zarys klimatologii obszaru bałtyckiego. (Aperęu sur la climatologie de la
(3) KLIMATOLOGIA OBSZARU BAŁTYCKIEGO 65 W ramach klasyfikacji K ii p p e 11 a ) (58) mamy na o
(5) KLIMATOLOGIA OBSZARU BAŁTYCKIEGO Do tej walki wnosi Bałtyk tylko słabe akcenty lokalne; obszar j

więcej podobnych podstron