2091577413

OCZY I USZY MASZYNY

Trudno sobie wyobrazić, aby sztuczna bądź naturalna inteligencja mogła powstać w całkowitej izolacji, bez kontaktu ze środowiskiem. Niczym wyspa intelektu samotna w bezmiarze oceanu.

Żadna inteligencja nie może się też rozwijać niezależnie od kształtujących ją elementów zewnętrznych, choćby materiału do doświadczeń łub wzorców do naśladowania. Nawet umysł o niepospolitej sprawności szybko ją straci, jeśli nie będzie pogłębiać wiedzy i uaktualniać informacji. A skoro jest pozbawiony łączności ze światem, nikt nie zdoła tej sprawności docenić.

Inteligentne zachowanie się człowieka w znacznej mierze — jak wiadomo — wynika z jego dawnych i bieżących obserwacji, tyleż co z lektur i rozmów. Na podstawie odbieranych wrażeń dokonujemy analiz i kalkulacji, których umiejętność zdobyliśmy zresztą również dzięki kontaktom z otoczeniem. Działania podejmowane jako rezultat tych procesów, mówienie, pisanie, gdyby były zawieszone w pustce, do nikogo by nie trafiały. Stworzenie maszyny wyposażonej w inteligencję wymaga więc przede wszystkim swobodnej wymiany