2181687652

89

Jak widać z tego zestawienia, najwięcej publikacji dydaktycznych powstało w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, czyli w okresie, kiedy Studium dynamicznie się rozwijało i umacniało swoją pozycję na rynku usług edukacyjnych. Późniejszy okres, przypadający na lata dziewięćdziesiąte, to już powolna stagnacja, a nawet pewien regres, jeśli chodzi o liczbę powstających skryptów. To samo dotyczy wznowień.

Nakłady skryptów ustalane były - ze względu na technikę drukowania - na 900-1000 egzemplarzy dla skryptów ogólnego zastosowania i dla bardziej popularnych słowników, np. arabskich, hiszpańskich, angielskich, oraz 350-500 egzemplarzy dla wydawnictw o ograniczonym zasięgu i mniejszym popycie, np. słownik polsko-mongolski. Przykładowo, student Arab z grupy politechnicznej w czasie jednorocznego pobytu w Studium korzystał z blisko 20 skryptów: kurs wstępny języka polskiego, kurs podstawowy, ćwiczenia gramatyczne, wybór tekstów politechnicznych, słownik języka polskiego, słownik polsko-arabski, czterotomowy skrypt matematyki z wykazem zagadnień i słowniczkiem matematycznym polsko-arabskim, dwutomowy skrypt fizyki ze zbiorem ćwiczeń i słownikiem fizycznym polsko-arabskim, trzyczęściowy skrypt chemii z odpowiednim słownikiem i zbiorem zadań, skrypt i tablice synchronistyczne z wiedzy o Polsce. Skrypty te bardzo rzadko odstępowane były innym studentom, na ogół były zatrzymywane przez absolwentów Studium do wykorzystania podczas dalszych studiów. W latach sześćdziesiątych zapotrzebowanie Studium na skrypty wynosiło prawie 3 tysiące egzemplarzy rocznie, w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych około 10 tysięcy egzemplarzy rocznie, i w latach dziewięćdziesiątych około 3 tysiące egzemplarzy rocznie.

Należy podkreślić, że z łódzkich podręczników i słowników korzystały również i inne ośrodki, kształcące cudzoziemców. Przez wiele lat były to zresztą jedyne podręczniki, z których mogli uczyć się cudzoziemcy. Dopiero w miarę powstawania nowych placówek kształcenia cudzoziemców zaczęto opracowywać w nich własne podręczniki. Jednak do 2002 r., jeśli chodzi o podręczniki do nauki poszczególnych przedmiotów lub o podręczniki do nauki języka polskiego specjalistycznego, np. medycyny, ekonomii itd., SJPdC w Łodzi było jedynym ośrodkiem w Polsce, który takie podręczniki przygotowywał.

4.2. Publikacje naukowe

Dorobek publicystyczny pracowników SJPdC UŁ skupiał się głównie wokół problemów dydaktycznych. Ma to odbicie w licznych publikacjach naukowych, dotyczących kształcenia cudzoziemców.

Przedstawione w tym rozdziale publikacje zostały podzielone ze względu na prezentowaną w nich tematykę na dziesięć kategorii: