2251772396

152 ARTYKUŁY

Wskazówki określające zadania spisanych zasad gromadzenia zbiorów rozrosły się znacznie w stosunku do poprzedniego dokumentu ALA. W nowym ujęciu zasady mają stać się narzędziem pracy, które opisuje w uporządkowany sposób pracę oddziału gromadzenia, ułatwiając tym samym odpowiedzialne kształtowanie zasobu, dostarcza podstawowych informacji bibliotekarzom odpowiedzialnym za nowe działy wiedzy, przyspiesza i poprawia kontakty między bibliotekami, dokumentując już istniejące oraz wyznaczając nowe obszary ich współpracy, określa priorytety w zakresie prac związanych z katalogowaniem, retrospektywną konwersją oraz konserwacją zbiorów.

Zgodnie z instrukcją, zasady można ująć w różny sposób: w formie tabeli, w formie opisowej, bądź też w formie łączącej układ tabelaryczny z opisem słownym, przy czym dla użytkowników biblioteki szczególnie przydatna jest forma opisowa.

W dalszej części instrukcji omówiono elementy struktury zasad. Przewidziano możliwość rozbudowy części ogólnej zasad o prezentację historii księgozbioru. Dokładniej też niż w 1979 r. sprecyzowano kryteria, które należy wziąć pod uwagę przy ustalaniu ogólnych wytycznych polityki gromadzenia. Zgodnie z tymi kryteriami, w zasadach należy wyraźnie określić politykę biblioteki w odniesieniu do 18 wymienionych w instrukcji rodzajów dokumentów, publikacji autorów lokalnych, dubletów, wydawnictw urzędowych, tłumaczeń, a także źródła wpływu materiałów bibliotecznych.

Jeżeli chodzi o zawartość części szczegółowej zasad, instrukcja zaleca prezentację zbiorów przy użyciu metody Conspectusa, polecając obie jego wersje (RLG i PNW). Biblioteki, które zdecydują się na skonstruowanie swoich zasad nie w formie tabelarycznej, przewidzianej w Conspectusie, lecz według dziedzin i programów akademickich, powinny zamieścić opis programu akademickiego, charakterystykę środowiska użytkowników, omówienie realizowanych umów o współpracy międzybibliotecznej (ze szczególnym uwzględnieniem współpracy regionalnej), a także rezultaty szczegółowej analizy zbiorów, przeprowadzonej według kryteriów podanych w instrukcji z 1979 r.

Podobnie jak poprzednia, instrukcja z 1989 r. zaleca ponadto umieszczenie w zasadach wytycznych dotyczących gromadzenia zbiorów specjalnych oraz wyposażenie tego dokumentu w odpowiednie indeksy.

TRZY WARIANTY ZASAD GROMADZENIA ZBIORÓW

W rozdziale tym przedstawimy trzy różne sposoby zastosowania instrukcji ALA, na przykładzie opublikowanych w 1. 1978-1981 zasad gromadzenia zbiorów, opracowanych przez biblioteki Uniwersytetu Kansas (UK)²¹, Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley (UC)²² i Uniwersytetu Stanforda (US)²³.

²¹    Collection deoelopment policy for the Unioersity of Kansas Lihraries. Ed. by T. Shcldon. Lawrcnce 1978.

²²    Collection deoelopment policy statement. The General Library Univcrsily of California. Prclirainary cd. Prepar by D. Koenig and S. Dowd. Berkeley 1980.

²³    Collection developnient policy statement. Stanford Univcreity Libraries. Ed. R Gricdcr. Slanford 1981.