2711906143

Mówiąc o zwycięstwie bloku sanacyjnego w tych wyborach, należy z całą jasnością podkreślić, że było to zwycięstwo raczej iluzoryczne. -Bez względu na cyfry wykazało ono jeszcze raz, że siły polityczne kierujące krajem nie mogę zdobyć akceptacji szerokich rzesz społeczeństwa, że z każdym dniem wzmacniać się będzie powszechny nurt opozycyjn/. Konieczność zaś uciekania się do jawnego łamania praw obywatelskich tylko utwierdza nas w tym przekonaniu. Proces ten zaostrzy się jeszcze bardziej po śmierci 3. Piłsudskiego 12 maja 1935 r., którego prestiż osobisty u części społeczeństwa, w tym również i wśród ludności wiejskiej był niewętpliwy, a

czego brakło jego następcom, podobnie jak i konsekwencji w realizncji wyt/czonego przez siebie celu politycznego.

Innym zagadnieniem wobec którego nie mogła pozostać obojętna wieś rop-czycka, była żywa dyskusja nad przygotowywanę od dłuższego już czasu zmianą konstytucji, która miała stać się ostatecznym wyrazem “uszanowania" u-stroju politycznego i społecznego Polski pomajowej. Zastąpienie bowiem konstytucji marcowej nowę ustawę zasadniczą stała się koniecznością przy przyjęciu i kontynuowaniu tej linii politycznej, która została przez przewrót majowy zapoczątkowana. Docierające do działaczy i chłopów informacje

0    kierunkach proponowanych zmian, ściśle wiążących się także z projektami zmiany ordynacji wyborczej wskazywały jednoznacznie na, generalnie rzecz biorąc, dążenia zmierzające do usunięcia szerokich kręgów obywateli od jakiegokolwiek wpływu na rządy, co musiało wywołać falę niezadowolenia

1    protestów.

Duż 29 października 1933 r. na zorganizowanym przez Stachnika zebraniu SL w Krzywej uczestnicy potępili projekty zmiany konstytucji³⁰. Zainteresowanie tymi problemami systematycznie się wzmagało wykazując powszechne niezadowolenie z kierunków proponowanych zmian. Mimo tego sanacja przeprowadziła swoje zamierzenia i zmiana konstytucji została przez sejm uchwalona. Niejasne w okresie tej kampanii było do końca stanowisko 3. Piroga, który zresztą później przeszedł do sanacji. Mimo swej godnej postawy jaką wykazał w czasie debaty nad wydaniem sądom posłów w 1933 r. zaczął rozluźniać swoje kontakty ze Stronnictwem. Pirog wbrew uchwale Komitetu Wykonawczego Klubu Parlamentarnego SL nie wziął udziału w posiedzeniu sejmu podczas którego odbywało się głosowanie nad nową konstytucją

23 marca, a także nie usprawiedliwił swojej nieobecności. W wyniku tego

31

26 marca został wykluczony ze Stronnictwa Ludowego . Odejście od Stronnictwa wybitniejszego bądź co bądź działacza lokalnego i posła z pewnością nie przyczyniło się do wzmocnienia wpływów SL w Ropczyckiem. Z pewnością była to dla Stronnictwa poważna strata,.tym bardziej, że ponownie

^ WAPKr. , UY7Kr. 44a, Sprawpzdanie syt. Wojewody Krakowskiego z 9 listopada 1933 r.

³¹ “Piast" 1935, nr 14 z 7 IV.

91