2964938784

228 Z PRZESZŁOŚCI UNIWERSYTETU KRAKOWSKIEGO.

szej ¹ oligarchia szlachecka w ostatniem dziesięcioleciu po kilkakroc już w oczach uarodu poniżyć zdołała była, jak niemniej zamieszanie pojęć i rozprężenie na stolicach biskupich, na których z prymasem i w jednej osobie biskupem krakowskim, ks. Gamratem, na czele wątpliwych już bardzo przekonań religijnych i podejrzanej wartości moralnej zasiadali dostojnicy, za daleko już doszły były,, żeby śmiałka w habicie zakonnym, co tego rodzaju zdania publicznie z kazalnicy głosie się poważył, w przykładny ukarać można było sposób. Wszystko skończyło się też na powierzchownem tylko z tego powodu oburzeniu, w rzeczy samej zaś przyniosło tytułem dra św. teologii zaszczyconemu Bożogrobcowi, czego właśnie gorąco pragnął, niemałe korzyści. Wprawdzie katedralna kapituła krakowska na posiedzeniu, które zaraz na dzień drugi po owem gorszącem kazaniu, w piątek 23 maja, odbyła², uchwaliła między innymi, ale tylko „większością głosów^{u 3}, ażeby postarać się

0    wierne słów ks. Słonczewskiego brzmienie, a potem sprawę całą miejscowemu heretyckich nieprawości inkwizytorowi oddać do rozpatrzenia ⁴. Ale też tyle tylko było całego tego oburzenia pozornego , a nasz proboszcz od św. Jadwigi i kaznodzieja maryacki, ulubieniec królowej Bony i jej kreatury, arcybiskupa Gamrata, stykając się z nimi ciągle i znając ich sposób myślenia, żartować sobie mógł na śmiało z powziętej tej przez kanoników katedralnych uchwały. Jakoż nieinaczej też było , inkwizytor, jeżeli mu , w co nawet wątpić się godzi, rzecz całą do zbadania powierzono, nie w ciemię był bity, żeby się bez potrzeby i pożądanego skutku wysoko w hierarchii państwowej i kościelnej położonym narażać osobom, dlaczego też zamiast przykładnej kary, czego się spodziewać należało, i owszem nowe jeszcze odznaczenie na naszego spłynęło-dra św. teologii. Już w półroku później bowiem, w drugiej połowie listopada i w grudniu r. 1544 ⁵, gdy rzekomo dla słabości

1    podeszłego wieku kanonik ks. Fridel urząd pierwszego kaznodziei

r.

1

4

**

O

1544.

Od r. 1537.    ³ Acta histor., u. s. ⁵ „ex pluralitate votorum“.

„dno inąuisitori prayitatis haereticae rem comittendam¹⁴.

Acta histor., IV 219 i 421, nr. 229 i 16 z 22 listopada i z grudnia