2705150394

106 rozmowa z ks. Ritvą Szarek i ks. Howardem Byde

J.W.: Co możesz powiedzieć o swoim miejscu w Kościele?

Ks. Howard Byde: Jestem diakonem. Najprościej można powiedzieć, że diakon jest bardziej podobny do pracownika socjalnego. Nie odprawia nabożeństwa. To należy do obowiązków księdza pastora. Obecnie pracuję w fińskiej misji luterańskiej dla marynarzy. Moja praca polega na tym, że gdy do Gdańska lub Gdyni zawija fiński okręt, pomagamy, opiekujemy się członkami zatogi, a raz w miesiącu przyjeżdżam do Warszawy pomagać w nabożeństwie dla Finów. W Polsce jestem od 1 stycznia i będę do końca roku.

J.W.; Ilu parafian liczy zbór fiński w Warszawie?

Ks. Howard Byde: Na nabożeństwa przychodzi 30 - 90 osób.

J.W.: Wszyscy z Warszawy, z ambasady?

Ks. Howard Byde: Prawie wszyscy, ale część dojeżdża np. z północy Polski.

J.W.: Jaka jest Pana opinia o miejscu kobiety w Kościele? O ordynacji kobiet?

Ks. Howard Byde: Myślę, że jest to potrzebna rzecz. Mam dobrą opinię o kobietach jako pastorach.

M.H.: Pani Szarek powiedziała, że młodzi księża boją się kobiet-pastorów i sprzeciwiają się ordynacji kobiet. Czy zgadzasz się z tym?

Ks. Howard Byde: Tak naprawdę to nie wiem. Niektórzy tak, to zależy od ich wiary, szczególnie jeśli odczytują Biblię bardzo dosłownie, wprost. Wtedy są przeciwko temu, żeby kobiety były księżmi. Czasami się ich boją. To jest jeszcze całkiem nowa sytuacja. Jeśli byłoby tak od 150 lat, to zachowywaliby się inaczej. Może boją się konkurencji. Jeśli chodzi o mnie, to stwierdzam, że kobiety wprowadzają lepszą atmosferę w zborach. Komunikacja międzyludzka jest łatwiejsza. Ale ogólnie rzecz biorąc nie ma zasadniczej różnicy pomiędzy posługą kobiet a mężczyzn.

M.H.: Co Kościół fiński robi, aby pogłębić religijność wiernych?

Ks. Howard Byde: Mamy księży, diakonów i liderów młodzieżowych, którzy pracują z młodymi, od kilkulatków po prawie dorosłych.

Mamy różnorakie obozy konfirmacyjne dla tych, którzy ukończyli 15 lat, spotkania wieczorne.

Mogą porozmawiać o tym czym jest wiara, Kościół, chrześcijaństwo. Oczywiście nie zdołamy przyciągnąć wszystkich, ale tych kilku będzie stanowiło fundament, budowało Kościół rok po roku. Szczególnie teraz Kościół jest znowu silny. Po recesji początku lat 90, wielkie bezrobocie, problemy sprawiają, że ludzie wracają do Kościoła, szukają w nim pomocy. W ten sposób Kościół może budować religijność, sprawiać, by rozumieli chrześcijaństwo.

J .W.: Czy w Finlandii są lekcje religii w szkołach ? Ks. Howard Byde: Tak.

J.W.: Czy to dobrze?

Ks. Howard Byde: Uważam, że to dobrze.

J.W.: Kto przygotowuje lekcje?

Ks. Howard Byde: Nauczyciele, którzy kończą teologię na uniwersytetach. Nie księża, ani diakoni. My przychodzimy tylko na zaproszenie, jeśli jesteśmy potrzebni, np. porozmawiać na jakiś temat. J.W.: Jaka jest Pańska wizja rodziny i roli kobiety: tradycyjna czy współczesna?

Ks. Howard Byde: To jest trudne pytanie, ponieważ nowoczesna rodzina ma po prostu inne problemy niż tradycyjna. Jeśli oboje małżonkowie mają absorbującą pracę, wtedy nie mają odpowiedniego kontaktu z dziećmi. Wyłącznie wieczorem: cześć i dobranoc. Tradycyjna rodzina jest trudna do zaakceptowania z powodów ekonomicznych - to jest specyficznie fiński problem. W Finlandii tradycyjny model rodziny zanika, ponieważ kobiety także chcą kariery zawodowej. Jeśli chodzi o mnie, to wybieram koncepcję kompromisową, pośrodku. Jeśli będę miał rodzinę, to chciałbym, aby moja żona była z dziećmi i spędzała z nimi czas. Jeśli oboje będziemy nieobecni całymi dniami, to się wszystko rozpadnie.

M.H.: Co Pan myśli o nowych formach nabożeństwa w Finlandii np. gospel?

Ks. Howard Byde: Mamy wiele różnych. Jeśli chodzi o mnie, jestem konserwatywny, wolę normalne nabożeństwo. Nie lubię „przedstawień" w kościele. Jestem pod tym względem bardzo konserwatywny. Zmiany - tak, ale małe, nie tak duże. J.W.: Jak to się stało, że jest Pani w Polsce?

Ks. Ritva Szarek: Nigdy nie planowałam, że będę tutaj mieszkać. Mój brat pracował tutaj w latach