Łódź21

44 KASPER TWARDOWSKI

Rozmowy z tą płcią - tobie z Syrenami 400 będą, co flisy topiły piosnkami.

Strzeż się ich, przebóg, nie czekaj pogoni tych chytrych liszek po tej świata toni!

Ujeżdżaj z Łodzią, gardź ich rozmowami, by nie zgubiły Łodzi twej piosnkami!

405 Bądź jako jeden z kompanijej cnego Ulissa: oni wosku jarzęcego szpuntem przed nimi uszy zatykali, kiedy po morzu z strachem uciekali, ty miasto wosku czystych pszczół roboty 410 zamuruj uszy wstydliwością cnoty.

Wespół Ulissa naśladuj samego: przywiąż się mocno do masztu świętego, na którym Pan twój krwią drogą skropiony, . ■ ~ tobie chcąc pomóc, wisi rozciągniony.

415 Tego wzywając, Łódź sumnienia twego z niebezpieczeństwa wywiedziesz każdego.

Ucieszna młodzi, sumnienia całości strzeż jak nalepiej, nie dufaj krewkości.

Pieśń szósta    , , y

Qui cum sapientibus graditur, sapiens erit; amicus stultorum similis illis ejficitur,

S. Aug[ust.inus]

Omnis inimica amicitia et seductio mentis imestigabilis cum dicitur: „Eamus, faciamus ”, etpudet non esse impudentem.

Ucieszna młodzi, nie patrz, gdzie ich wiele,

420 tropami wielu nie postępuj śmiele.

Ju j Szeroka droga i brama przestrona do złego stoi zawsze otworzona, lecz ścieżka wąska i fortka jest mała,

| za którą siedzi płaca wiecznotrwała.

tilb Przez cnoty kościół do honoru idą, ci tam do niego zapewne nie wnidą, którzy mijają cnoty stanowisko, gdyż honor z cnotą chodzą siebie blisko.

Wiele jest takich, co dla cnoty wzoru 4!!» snadnie dostali wielkiego honoru, więcej jest zasię tych, co pod namioty walecznej nigdy nie stanęli cnoty; miasto honoru, którego szukali, w ciężko smrodliwy wąwóz powpadali. m Ty z Herkulesem młodym uważ śmiele,

gdzie lepsza droga, nie patrz, gdzie ich wiele, złośliwym głosom abyś postępował, w ich kompaniją abyś się gotował.

Nie daj się zwodzić, uchodź jako możesz,

■MU wzgardą ich śmiałą sobie dopomożesz.

Nie tak perfumy mocno przerażają rzeczy, których się nimi dotykają, nie tak powietrzem moru zarażony drugich zaraża prędko z każdej strony,

H’. jak zły towarzysz tchem duchu swojego w złego przemienia młodzieńca dobrego. Ucieszna młodzi, nie patrz, gdzie ich wiele, tropami wielu nie postępuj śmiele.

Tu przestał star<z>ec. Echo na przemiany HM) różne odgłosy wstrącala od ściany, a świt rumiany swoje lotne konie z lekka wypądzał na niebieskie błonie.

Już się po lesie mokra mgła błąkała, już i znienagła zorza powstawała,

Wt w zarosłej puszczy słowikowie mali z drobnymi ptaki młody dzień witali.

Głos po pustyni daleko się ściele, zwierząt błędłiwych ożywa się wiele.