106
Rozmowy i poganki z dziećmi.
Spodeczek i filiżanka, podobnie jak rodzeństwo, ubierają się jednakowo: Przyjrzyjcie się — to, co jest namalowane na filiżance (co mianowicie?), jest i na spodeczku.
(Wychowawczyni pokazuje parę filiżanek innych i poleca dzieciom wymienić, jakie ozdoby są na filiżankach, które mają w domu).
— Oprowadź ręką filiżankę, a teraz spodek.
— Czy możesz narysować brzegi filiżanki i spodka? Przyłóż filiżankę do papieru i obrysuj. Co otrzymałeś? Teraz zrób to samo ze spodkiem — też otrzymałeś koło. Jak wygląda dno filiżanki i spodka — też są kółka.
(Wychowawczyni stawia filiżankę na odmiennym spodku).
— Jak teraz wygląda nasza filiżanka ? Gdyby mogła mówić, coby powiedziała? „To nie mój braciszek, nie chcę tego spodka, nie 'podoba mi się“. A co wy na to powiecie ? (Wychowawczyni ustawia filiżankę raz na jej właściwym spodku, raz na innym). Kiedy jest ładniej ?
— Sądzicie zapewne, że filiżance wszystko jest jedno, co się z nią dzieje. Otóż nie! Są rzeczy, które ona lubi, a których nie lubi; są takie, które jej szkodzą, a są i takie, które jej śmierć przynoszą. Kto się domyśli, co filiżanka lubi? Lubi, żeby ją zaraz po użyciu umyć, żeby delikatnie wycierać, wtedy wygląda ślicznie, błyszczy się z daleka, jakby się uśmiechała do nas.
Macie tu miseczkę z wodą, niech Jurek umyje filiżankę, a Janka — spodeczek, a tu macie ręcznik.
— „Ach, moje ucho, moje ucho... ostrożnie..." —to fi-liliżanka woła.
Uszko filiżanki jest bardzo delikatne, łatwo się urywa, a Janok za mocno je wycierał.
Filiżanka bez ucha wygląda jak kaleka. Czy macie filiżanki, które mają urwane uszka? W jaki sposób pijesz kawę z filiżanki? Trzymasz za uszko, a jak będziesz pił z filiżanki bez uszka? Trzeba trzymać obiema rękami, łatwo można się poparzyć.
Co jeszcze lubi filiżanka? Lubi wygodę, lubi mieć własne miejsce, żeby nikt jej nie potrącał, dlaczego? Bo jest krucha, łatwo może się stłuc. Czy może np. zostać tu na tym stole? Dlaczego? Na ławce? Ile razy kto potrąci, fili-