3179027872

Inną ważną cechą kompetencji jest mierzalność, czyli możliwość zbadania poziomu ich spełnienia. Wypracowano wiele skal, metod pomiaru i stopniowania kompetencji.

Agnieszka Orlińska-Gondor proponuje dwa sposoby stopniowania kompetencji¹³. Według pierwszej metody, wszystkim kompetencjom przypisuje się pięć poziomów spełnienia. W ten sposób powstaje pięciostopniowa uniwersalna skala, przy zastosowaniu, której można opisywać stopień spełnienia konkretnych kompetencji¹⁴. Według tej skali, niezależnie od badanej kompetencji, poziom A oznacza: nieprzyswojenie danej kompetencji; brak zachowań wskazujących na jej opanowanie i wykorzystanie w podejmowanych działaniach. Poziom B identyfikuje fakt, iż nastąpiło: przyswojenie kompetencji w stopniu podstawowym; jest ona wykorzystywana nieregularnie; wymagany nadzór bardziej doświadczonych osób i udzielanie przez nie wsparcia. Poziom C świadczy o przyswojeniu kompetencji w stopniu dobrym, dzięki czemu można ją samodzielnie wykorzystać w praktyce, w trakcie wykonywania zadań zawodowych. Przyznanie ocenianej kompetencji poziomu D oznacza, iż kompetencja została przyswojona w stopniu bardzo dobrym, co pozwala na bardzo dobre wypełnianie zadań w danym zakresie oraz na przekazywanie innym własnych doświadczeń. Najwyższy poziom spełnienia kompetencji E dla ocenianej kompetencji oznacza, że została ona przyswojona w stopniu doskonałym. Osoba, która w tym stopniu opanowała kompetencję posiada zdolność do twórczego wykorzystania i rozwijania wiedzy, umiejętności i pożądanych postaw w danym zakresie działań¹⁵. Przyjęcie takiej skali ocen pozwala na porównywanie, np. u tego samego pracownika, stopnia przyswojenia różnych kompetencji, osiągnięcie któregoś z poziomów zawsze będzie oznaczało takie samo przyswojenie kompetencji, niezależnie od tego, jakiej cechy będzie ona dotyczyła.

Inne podejście do stopniowania kompetencji opiera się na założeniu, że kompetencjom można przypisywać różną liczbę poziomów. Każdemu poziomowi nadaje się właściwą mu nazwę. Takie stanowisko wynika z założenia, że kom-

¹³    A. Orlińska-Gondor, dz. cyt.

¹⁴    A. Orlińska-Gondor, dz. cyt., s. 184.

¹⁵    A. Orlińska-Gondor, dz. cyt., s. 184 cyt. za: G. Filipowicz: Metody pomiaru potencjału kompetencyjnego. W: Najlepsze praktyki zarządzania kapitałem ludzkim. Red. A. Ludwiczyński. Warszawa 2002, s. 251.