3220342523

3

POLSKI WĄTEK W ŻYCIU I SPRAWIE GALILEUSZA...

zaczęto prowadzić księgę wpisów tak studentów, jak i przejeżdżających oraz zatrzymujących się w Padwie różnych osobistości z Polski. Księga ta kontynuowna nieprzerwanie aż do 1745 roku zawiera 2359 nazwisk¹. Ostatnie dziesięciolecie XVI w. to okres wielkiego napływu studentów polskich, lata 1592-1599 przynoszą blisko trzysta wpisów. Polacy wchodzą też wówczas do studenckich władz Uniwersytetu Padewskiego. I tak np. w spisie wykładów Wydziału Artystów i Medyków na rok 1593, w którym m.in. podano: „Excellentissimus D. Galilaeus de Galilaeis Florentinus leget Sphaeram et Euclidem hora tertia post meridiem”, na samym początku spisu, po nazwiskach prefektów, jako rektor z ramienia studentów wymieniony jest „Perillustris Dominus Georgius Pipanus Cracoviensis”². W 1604 oku syndykiem i prorektorem był Paweł Boym ze Lwowa³, a w 1613 roku syndykiem Maciej Vorbek Lettow z Wilna⁴. W latach 1592-1593 studiował w Padwie medycynę Walenty Fontanus⁵, poprzednio profesor astrologii na Uniwersytecie Krakowskim, gdzie w latach 1578-1580 wykładał De revolutionibus Kopernika. Jest bardzo prawdopodobne, że na gruncie padewskim doszło do zetknięcia blisko pięćdziesięcioletniego

1

Autor korzystał z rękopisu przechowywanego w Archiyio Antico dell’Universitf di Padova. Pełny jej tekst wraz z biogramami osób opublikowany został wkrótce później — Archiwum nacji polskiej w Uniwersytecie Padewskim t. I, Metryka nacji polskiej w Uniwersytecie Padewskim (1592-1745). Do druku przygotował H. Barycz, indeks osób opracowała K. Targosz, Wrocław 1971.

2

Tamże, s. 354. Żył w latach 1568-1648. Studiował wcześniej w Ingolstadzie. Był to późniejszy znany lekarz i aptekarz oraz burmistrz krakowski.

3

Tamże, s. 231. Żył w latach 1581-1641. W Padwie uzyskał doktorat medycyny 14 lipca 1605 roku. Był lekarzem, kupcem, rajcą i wójtem lwowskim.

4

Tamże, s. 410. Żył w latach 1593-1662, pochodził z rodziny różnowierczej z Wilna. Studiował w Gdańsku, Bazylei, Paryżu, Lowanium i Bolonii. W Padwie uzyskał doktorat filozofii i medycyny. Był lekarzem Krzysztofa Radziwiłła i króla Władysława IV, autorem pamiętnika Subsidium reminiscentiae — M. Vorbek-Lettow, Skarbnica pamięci. Pamiętnik lekarza króla Władysława IV. Opr. E. Galos i F. Mincer, Wrocław 1968.

5

Metryka nacji polskiej..., s. 262. Żył w latach 1543-1618, pochodził z Korzeńska na Śląsku. Doktorat filozofii uzyskał w Krakowie w 1575 roku, doktorat medycyny w Padwie 2 października 1593 roku. Był sześciokrotnym rektorem Uniwersyteu Krakowskiego w latach 1597-1617.