mgr inż. JAN MICHALCZYK
Hutnicza Izba Przemysłowo-Handlowa, Katowice
Streszczenie
W artykule przedstawiono na wstępie sytuację ekonomiczno-finansową hutnictwa żelaza i stali w latach 1990-1993. W dalszej części omówiono kierunki restrukturyzacji hutnictwa oraz program prac przygotowawczych w tym również problem zatrudnienia. W części końcowej sprecyzowano wnioski pod adresem rządu i propozycje dotyczące sposobów finansowania zamierzonej restrukturyzacji hutnictwa.
In diesem Artikel wurde die Ekonomisch-Finan-zelle Situation der Eisen und Stalil-Hiitten in Jahren 1990-1993 vorgestellt. In weiteren Teil ist die Richtung der Hiittenrestniktimsation und das Vorbereitungs Ar-beitsprogramm wie die BescliAftungsprobleme be-schproclten. Im Ende wurden prAzisiert die Vorschlage fiir die Regienuig und die Proposition der Finanzweise
im Huttenreslniktuńsation.
%
The economical and financial situation in nietal-lurgy in the years 1990-93 has been described in this aniele. Funher on, the directions of metallurgy mod-eniization and program preparatory works, employment problem including have been discussed. In the finał pan, the applications to govemment and proposals conceming ways of financing the intentional modeni-ization of the iron and Steel industry have been stated.
COJJEPXAHHE
B crarbe npezje raB/ieHO (pHHaHcoeo-a ko ho -mh^ecfcoe no/JOMceHHe vepHoa Mera/i/iypra b ro/jax 1990-199J, Oócyx:zieHO HanpaB/ieHH/r pec rpytc ryphJ3auHH Me ra/j/jyp ra, npo rpaMM no/iroTOBHTeJibHux paóoT b tom roace npo-6/7ehu no rpy/iocrpaa rent>CTBy. yrowHeuo npe/j/JOxceHH/3 hracatoujaec/ł cnocoóoa (paHa -CODaHHB HaMepHBOHOH pecTpyxrypu3anaa Me ra/i/jypra.
Hutnictwo żelaza i stali jako jedna z podstawowych gałęzi przemysłu narodowego — w warunkach gospodarki polskiej, w dającej się przewidzieć przyszłości — zachowa swoją dotychczasową lub zbliżoną pozycję podstawowego dostawcy materiałów dla wielu dziedzin gospodarki. Prowadzona od wielu lat niewłaściwa polityka inwestycyjna w branży, preferująca ilościowy rozwój nisko przetworzonej produkcji hutniczej, przy jednoczesnym zaniedbywaniu szeroko pojętej działalności modernizacyjno-rcstru-kturyzacyjnej, spowodowała aktualny, bardzo zły stan techniczno-produkcyjny, a zwłaszcza ekonomiczny hutnictwa. Nakłada się na to recesja w gospodarce światowej i zapaść polskiego przemysłu. Technicznie przestarzałe, z ok. 85% umorzenia parku maszynowego, hutnictwo polskie charakteryzuje się:
• niekorzystną strukturą metod wytwarzania (wysoki udział procesu martenowskiego, znikoma ilość stali odlewanej w sposób ciągły itp.),
• wysoką energo- i materiałochłonnością produkcji, a w konsekwencji wysokimi kosztami wytwarzania i niekonkurencyjnymi cenami,
• niewłaściwą strukturą asortymentową produkowanych wyrobów (małe udziały wyrobów płaskich, wyrobów wysoko przetworzonych, zwłaszcza na zimno, wyrobów ze stali jakościowych itp.),
• dużą uciążliwością dla środowiska (hutnictwo żelaza i stali jest jednym z najpoważniejszych źródeł zanieczyszczenia środowiska),
• katastrofalną sytuacją ekonomiczno-finansową, potęgowaną znacznym spadkiem (głównie z braku zamówień) podstawowej produkcji, zwłaszcza w ostatnich latach (o ok. 30%) oraz wzrostem cen surowców, paliw i energii.
Wysoce niekorzystna sytuacja hut, oprócz przyczyn wynikających ze stanu technicznego, czy ogólnej recesji gospodarki narodowej — potęgowana jest
139
„Materiały Ogniotrwałe” Nr 4/94