3702671686

RECENZJE 51

nader nikła, dochodzimy do przeświadczenia, że Skrócone przepisy mogą nie gorzej od Przepisów z r. 1934 odpowiedzieć w wystarczającej mierze potrzebom każdej większej biblioteki. Dla bibliotek powszechnych są one — jak się już rzekło — ze względu na ich zwięzłość i dość często zachodzącą potrzebę ich interpretowania za trudne. Wątpliwe jest bowiem — żeby wskazać przykłady — czy początkujący bibliotekarz poradzi sobie np. z zagadnieniem konstruowania różnego typu kart cząstkowych wobec braku należytych wyjaśnień w dotyczącym tej kwestii § 5. Czy poradzi sobie z katalogowaniem wydawnictw zbiorowych na wzór seryjnych (§ 27). Czy domyśli się z brzmienia § 10 i § 28, czy i w jakich wypadkach można nie dawać odsyłacza szczegółowego autorskiego dla nazwy instytucji. Czy będzie umiał sporządzić poprawny opis katalogowy, gdy będzie miał do czynienia z różnymi nagłówkami i nadpisami na karcie tytułowej książki (tak częstymi np. w drukach francuskich) albo gdy zawartość książki nie będzie odpowiadała danym karty tytułowej. Wysnuwam z powyższego wniosek, że dla bibliotek średnich należało by opracować jakiś obszerniejszy komentarz jako dodatek do Skróconych przepisów, biblioteki powszechne najmniejsze powinnyby otrzymać przepisy radykalnie uproszczone, uwzględniające tylko najważniejsze elementy, opisu katalogowego i pozbawione wszelkich zbędnych dla takich bibliotek rygorów i subtelność, natomiast postulowane w Przedmowie obszerne wydanie mogłoby, już mieć na oku potrzeby ścisłego opisu bibliograficznego.

Przechodząc do omówienia zaanonsowanych powyżej «niedocią-■ gnięć» Skróconych przepisów zwrócę najpierw' uwagę na kwestię -zasad wytycznych*, albowiem dość dużo mówiło się o nich w okresie wspomnianych powyżej prac przygotowawczych i w Przedmowie po-.święcono im szczególną uwagę. Czytamy tam dwukrotnie o obow iązku należytego rozumienia i stałego przestrzegania «zasadniczych wytycznych, z których wypływają poszczególne postanowienia i przepisy alfabetycznego katalogowania». Z nich przytacza się w Przedmowie cztery, uznane za najważniejsze: 1) zasadę wyboru hasła opisu głównego, 2) zasadę sprowadzania różnych postaci danego hasła do jednej formy wybranej, 3) zasadę właściwego doboru składników przejmowanych do odpisu tytułu w granicach potrzeby identyfikacji druku, 4) zasadę oddzielnego opisu katalogowego (i osobnej sygnatury) dla każdego posiadanego egzemplarza danego wydania druku (ze względu na ekonomię praty dopuszcza się tu jednak również możliwość umieszczania sygnatur wszystkich egzemplarzy danego wydania druku przy jednym wspólnym opisie katalogowym). Zasady te są istotnie w tym sensie «podstawowe», że na nich wspierają się najważniejsze rozdziały instrukcji, dotyczące wyboru i formy hasła oraz odpisu tytułu, a więc

4*