3870137154

172 A SUCHARDA-SOBC2YK

a także badał ruchliwość atomu chloru w jej 2-chloropochodnej. Piotr Tomasik dok-toryzował się u prof. Skrowaczewskiej, habilitował się we Wrocławiu, a następnie pracował na Politechnice Częstochowskiej: potem objął w Krakowie Katedrę Chemii na Akademii Rolniczej. Chemia związków A'-heteroc\klicznych stanowi ok. 1/3 jego zainteresowań. W miarę upływu czasu pracy badawczej zainteresowania swoje skierował bardziej na aspekty fizy czne chemii organicznej i chemię skrobi. P. Tomasik ma obszerny dorobek i wypromował kilkunastu doktorów.

W publikacjach z W. Śliwą (późniejszym profesorem chemii Politechniki Częstochowskiej) zostały opisane syntezy sulfonamidów pochodnych diaminopirydyn; poszukiwano tu czynnych farmakologicznie analogów' sulfametazyny i sulfamera-zyny. Wanda Śliwa kontynuowała tematykę aromatycznych związków A-heterocy-klowych. Wypromow-ała kilku doktorów.

Z L. Kuczyńskim opublikował Płażek prace na temat ruchliwości atomu bromu w 3-bromo- i 3-bromo-5-nitropirydynach.

Współpracownikiem E. Suchardy jeszcze we Lwowie, w latach 1931-38 była Zofia Skrowaczewska, późniejszy profesor chemii organicznej Politechniki Wrocławskiej. Ogłosili wspólnie prace opisujące syntezę s-tripirydylobenzenu (1936) i nową metodę sulfonowania amin aromatycznych (1946). Z. Skrowaczewska doktoryzowała się w roku 1949 u prof. Płażka i przez wiele lat już jako samodzielny pracownik naukowy- kontynuowała „lwowską" tematykę związaną z azotowymi he-terocyklami. W okresie późniejszym swojej działalności naukowej włączyła się w syntezy związków fosforoorganicznych, a także badania nad melaminą. Od 1964 r. do przejścia na emeryturę kierowała Zakładem Chemii Organicznej Instytutu Chemii Organicznej i Fizycznej. Wypromowała wielu doktorów (wszyscy z dziedziny A'-heterocykli), z których sześciu uzyskało już tytuły profesorów. Spośród nich: Jacek Młochowski, Lucjan Achremowicz, Piotr Tomasik, Wanda Śliwa i Jacek Skarźewski, podjęli w swych pracach, w pełni lub po części tematykę Suchardy, tzn. chemii azotowych związków heterocyklicznych. Dochowali się oni już i swoich następców, którzy również częściowo przejęli zapoczątkowanąjeszcze we Lwowie tematykę.

W latach 1950-65 prof. Skrowaczewska opublikowała metody otrzymywania pirydynowych pochodnych aldehydowych (z L. Achremowiczem), badała też reakcje redukcji nitropochodnych pirydyny (z H. Ban-Oganowską), przeprowadziła i zbadała reakcje nitrowania 2.4-Iutydyn (zT. Batkowskim), a także pewne przegrupowania jej A-tlenków (z L. Syperem). 2 L. Achremowiczem opracowała nowy sposób rozdzielania zasad pirydynowych. Z P. Tomasikiem serię pochodnych pirydynowych poddała badaniom spektroskopowym (UV) i polarograficznym.

Jacek Młochowski, późniejszy profesor chemii organicznej w Instytucie Chemii Organicznej, Biochemii i Biotechnologii Politechniki Wrocławskiej w znaczącym stopniu był kontynuatorem lwowskiej tematyki; prowadził prace nad pochodnymi chinoliny, fenantroliny, 1,3.5-triazyny. W miarę upływu czasu tematykę rozszerzył na heterocykliczne związki selenowe. Okazały się one bardzo interesujące