4506813234

Inne urządzenie do syntezy mowy uruchomiono w Zakładzie Analizy i Syntezy Informacji Uniwerysytetu Warszawskiego. Jego zadaniem jest przetworzenie tekstu, wystukanego na maszynie 'do pisania według zasad polskiej ortografii i interpunkcji na tekst mówiony. Ambicją twórców było uzyskanie „ciągłej i płynnej mowy syntetycznej, na tyle naturalnej, aby słuchanie jej przez czas dłuższy nie pogarszało poprawności percepcji” ¹.

W czasie prezentacji tego systemu wystukałem na klawiaturze tzw. automatu biurowego (maszynie do pisania z dziurkarką taśmy papierowej, która drukuje tekst i jednocześnie utrwala na taśmie perforowanej) zdanie: „W Szczebrzeszynie chrząszcz brzmi w trzcinie”, a potem przyjęte w tym systemie hasło zakończenia syntezy: „Ala ma kota”. Chciałem możliwie najbardziej utrudnić zadanie syntezy. Kto wie jednak, czy nie wpadłem w zastawione przez siebie, sidła? Bo na miejscu programisty zwróciłbym szczególną uwagę na wyuczenie komputera pokonywania łamańców językowych, rozmaitych „chrząszczy”, „suchych szos” i „stołów z powyłamywanymi nogami”.

Nie mogłem się jednak wycofać, ponieważ taśma z zapisem już została wprowadzona do maszyny cyfrowej ZAM-41 (stara, ale bardzo dobra polska konstrukcja). Parę sekund trwała analiza zdania i wypracowywanie instrukcji sterujących. Potem komputer zgodnie z tymi instrukcjami rozpoczął syntezę. Zajęło mu to nieco więcej czasu, ale w niespełna trzy minuty później z wielkiego głośnika wydobył się cienki głosik: „W Szczebrzeszynie chrząszcz brzmi w trzcinie”. Kilkakrotnie przesłuchałem

125

1

L. Bloc, G. Kiełczewski, Cyfrowa analiza sygnałów dźwiękowych mowy w systemie SUSY, Sprawozdanie IMM i ZOM UW, 1975, nr 51.