4631369975

NARZĘDZIA CHEMII KOMBINATORYCZNEJ. CZĘŚĆ 2 1075

tego łącznika i konieczność stosowania silnych kwasów podczas rozszczepienia. Wykorzystanie łącznika BOBA (benzyloksybenzyloaminowy) [25] miało na celu ominięcie tych problemów, oraz umożliwienie odłączenia w dwu różnych pozycjach, w zależności od warunków odłączenia. Pozycja A, widoczna na schemacie 11, jest rozszczepiana pod wpływem kwasu trifluorooctowego (TFA), kwasu triflu-orometanosulfonowego (TfOH) czy triflanu trimetylosililowego (TMSOTf). Natomiast pozycja B jest rozszczepiana pod wpływem utleniacza, 2,3-dichloro-5,6-dicy-jano-l,4-benzochinonu (DDQ). W obu przypadkach otrzymano aminoestry bądź aminoketony [25]. Wydajność procesu odłączania zależy od rozpuszczalnika. Podczas odłączania za pomocą kwasu największą wydajność uzyskano stosując mieszaninę dichlorometanu i acetonitrylu, podczas gdy rozszczepienie oksydatywne przebiegało najefektywniej w benzenie.

Łączniki do kotwiczenia alkoholi

Interesującym przykładem są również łączniki tetrahydropiranowe (THP) (Schemat 12) oraz inne łączniki ketalowc. Łącznik THP posłużył do kotwiczenia przestrzennie zatłoczonych alkoholi drugorzędowych. Jest to znakomity przykład przeniesienia reakcji z roztworu na fazę stałą, gdyż etery THP są popularną grupą ochronną stosowana do zabezpieczania alkoholi [26].

95%TFA/H₂0

HO-R

Schemat 12. Struktura i zastosowanie łącznika THP

Łączniki do kotwiczenia związków karbonylowych

Łączniki służące do kotwiczenia grupy karbonylowej aldehydów i ketonów zostały wprowadzone do syntezy na fazie stałej w latach 70. przez Lcznoffa [27,28]. Pierwszy z łączników, przedstawionych na schemacie 13, posłużył do kotwiczenia symetrycznych aldehydów, np. 1,4- i 1,3-bcnzenodikarboaldehydu. Żel z zakotwiczonym dialdchydcm wykorzystano jako substrat do reakcji otrzymywania oksymu, kondensacji aldolowcj, reakcji Wittiga oraz redukcji za pomocą wo-