4631370588

ZWIĄZKI METALI WSPOMAGAJĄCE PROMIENIOTERAPIĘ 369

Tabela 1. Właściwości kompleksów platyny z nitrozwiązkami

Związek	Wzi promi czuł [6, ER*	rost tenio- ości 28] Ci	•El/2 (mV)^b[28, 51, 52]	AE (mV)^b [1, 14, 28, 51, 61, 70-72]	Zawartość Pt w DNA^C[29]	Wpływ na aktywność enzymu*'* [1, 28, 29, 52]
misonidazol	1,3	100	— 380			__d
trans-PtCl2(miso)2	U	100		150	4	__ d
£rans-PtCl2(NH 3Xmiso)	1,3	100		150
os-PtCl2(NH3Xmiso)			-275	140		55^c
		100		110
metronidazol	(EHH		-480			_d
cis-PtCl2(metro)2			-270	116	1	_d
	1,1		-470	200
cis-PtCl2(NH3Xmetro)	1,07			140		60^e
4(5)-nitroimidazol	1,18		-618			+^d
ds-PtCl2(5-nitroim)2	1,08		-420
cis- PtCl2(4-nitroim)2	1,03		-420 ■
cis-Pt Cl2(NH3X5-nitroim)	1,28		-418			+ +^d
cfs-PtQ2(NH3X4-nitroim)	1,16	100	-420 ^1	200		+^d
ANT	1,3
trans- PtCl2(ANT)2 (k-N-3)	1,6	100		nikła zmiana	250
trans-PtCl2(ANT)2 (k-NH2)	1,15	100			60
trans-PtCI2(NH 3)2					5	12*
cis-PtCl2(NH3)2 ^1	1,3	10			6	12*

* ER — wzrost promienioczułości w hipoksycznych komórkach CHO, przy stężeniu c_t ftiraoldm"³]; ^bAE = (£_1/2 kompleksu) — (£ wolnego Uganda); obie wielkości mierzone w identycznych warunkach; ^c zawartość Pt [ng/10⁶ komórek]; ^d zdolność wiązania z DNA mierzona jako zdolność do zahamowania endonukleazy restrykcyjnej; względna ocena aktywności ” nie hamuje, „4-” „+ -f” działa hamująco) [1, 28, 52]; ^e stężenie związku, ftimoldm^-3], przy którym następuje 10% zahamowania aktywności enzymu BamHI [29]. Skróty: nitroim — nitroimidazol; miso — misonidazol; metro — metronidazol; ANT — 2-amino-5-nitrotiazol.

Reakcje z —SH

Reakcje między kompleksami a ugrupowaniami tiolowymi przeprowadzono, stosując DTT (ditiotreitol) oraz NPSH (niebiałkowe związki sulfhydrylowe komórki). Stwierdzono, że reaktywność kompleksów platyny z —SH jest niższa niż ligandów, co wskazuje, że nie może ona odgrywać istotnej roli w mechanizmie uczulania komórek na promieniowanie [28].

Oddziaływania z DNA

Do badań wiązania kompleksów z DNA zastosowano metodę opartą na reakcjach plazmidów z enzymami restrykcyjnymi. Użyto formy liniowej plazmidu pSV2-gpt i potraktowano endonukleazą BamHI, która rozpoznaje sekwencje CCTAG/G, oraz endonukleazą EcoRI, która rozpoznaje sekwencje CTTAA/G, prowadząc do rozcięcia DNA i powstania 2 fragmentów pod wpły-