polskich i diatc-go po 31 latach pływania pod znakiem Polskiej Marynarki Handlowej przekształcony został w statek -muzeum. Zwiedzając „Sołdka”, można poznać równocześnie historię jego budowy i służby w przedsiębiorstwach żeglugowych.
Teraz zwiedzający mogą przejść po odrestaurowanym nabrzeżu do głównej siedziby CMM mieszczącej się w niedawno odbudowanych spichrzach: „Oliwski”, „Miedź" i „Panna". W dziewięciu dużych salach przygotowane są stałe ekspozycje przedstawiające związki Polski z morzem od czasów najdawniejszych po współ-:zesność.
W holu zgromadzono wiele cennych płócien ze zbiorów Muzeum obrazujących „barwy morza", szczególnie dwa z nich: „Pożegnanie o świcie” i „Wschód słońca nad morzem" pędzla rosyjskiego pejzażysty Iwana Ajwazowskiego pobudzają wyobraźnie zwiedzających.
Z holu kierujemy się do „Arsenału”, w którym znajduje się unikatowa kolekcja dwudziestu luf armatnich, wydobytych z zatopionych w czasie bitwy pod Oliwą szwedzkiego okrętu wojennego „Solen". Uzupełniają ją m. in. rekonstrukcje broni drzewcowej z XV i XVII wieku oraz polskie bandery morskie.
(fot. Ewa Meksiak według rys. Wiesława Matuszka)
Od kolejnej sali rozpoczyna się właściwa opowieść o dziejach Polski nad morzem. Eksponaty tu prezentowane obrazują kolejnej sali rozpoczyna się właściwą opowieść o dziejach Polski nad morzem. Eksponaty tu prezentowane obrazują kolejne fazy zagospodarowywania południowych wybrzeży Bałtyku przez plemiona słowiańskie, początki państwowości polskiej i politykę morską pierwszych Piastów aż po utratę Pomorza Gdańskiego w 1308 r.
Wizyta w kolejnej sali uzmysławia zasięg i charakter handlu polskiego w okresie średniowiecza. Szczególnie atrakcyjne są tu autentyczne towary eksportowane z Polski do Europy Zachodniej, wydobyte z wraka średniowiecznego statku, który zatonął około poł. XV w. na redzie gdańskiej. Pozostałe eksponaty ilustrują rozwój średniowecznego budownictwa okrętowego i walki z Krzyżakami o odzyskanie ujścia Wisły.
Początek czasów nowożytnych zbiegł się z erą odkryć geograficznych, które wskutek nowych układów gospodaczych stały się zaczątkiem bujnego rozwoju rolnictwa i hodowli na ziemiach polskich. Rzeczypospolita Obojga Narodów słynęła jako „Spichlerz Europy”, podstawą zaś jej bogactwa: eksport zboża — byt możli-
— 15 —