5192605245

90

czegolne obszary sa w odmienny sposób wyposażone przez naturę. odmienny jest także stan ich zagospodarowania. Poszczególne społeczności terytorialne, o odmiennych losach historycznych i tradycjach, wykazuje różne wzory zachowań społecznych .

Przestrzeń jest tu rozumiana jako nośnik procesów rozwoju. Umowne jej podziały - np. na jednostki administracyjne. które, zgodnie’z poprzednimi wywodami możemy utożsamiać z regionami - pozwalaj a na -śledzenie przestrzennego zróżnicowania przebiegu zjawisk społecznych i gospodarczych. Zróżnicowanie to jest w znacznej części pochodna decyzji podejmowanych w innym. niż przestrzenny układzie - w układzie działowo-gałęziowym. a procesy obserwowane w podziałach przestrzennych sa wtórne względem procesów zachodzących w działach i gałęziach gospodarki. Jednak, jak wyżej wskazywano.

występują tu sprzężenia zwrotne,.a		układ regionalny		zachowuj e
pewien stopień	autonomiczności,	wpływaj ac	tym	samym	na
przebieg procesów	globalnych.
Nawi azuj ac	do problematyki	kryzysu.	możemy w		tym

kontekście mówić o przestrzeni kryzysu.

2.4. Zakres i metoda badań

Jest sprawa jasna, że trzy wymienione wyżej płaszczyzny analityczne sa wzajemnie powiązane i uwarunkowane. Ich wydzielenie jest w pewnym stopniu sztuczne - jest jednak niezbedne dla umiejscowienia dalszych rozważań w szerokim kontekście społeczno-ekonomicznych badań przestrzennych.

Empiryczna cześć pracy jest poświęcona ostatniej z wymienionych wyżej płaszczyzn:    przestrzeni kryzysu. Przedmio

tem analizy jest wojewódzkie zróżnicowanie zjawisk kryzysowych w Polsce w latach 1975-1985. Celem tej analizy jest wykazanie, iż poszczególne regiony kraju w różnym stopniu reagowały na ogólnogospodarcze trudności, w różny też sposób były przygotowane do ich przezwyciężenia. a także wskazanie na zależności dynamiki i struktury procesów ogólnokrajowych od ich regionalnego zróżnicowania.