5217957924

150

cownikami (KABANOV i NElSWESTNOVA) stwierdził, iż wilgotne plaże piaszczyste nad rz. Oką są siedliskiem bogatego życia mikroorganizmów roślinnych i zwierzęcych (Protozoa i Metazoa), pozostających w stanie kompletnej aktywności. Jednocześnie autorzy ci dokonali pierwszych prób analizy ekologicznej tego środowiska (1927), a dalsze prace SASSUCHINA (1930, 1931) dodały jeszcze nieco nowych szczegółów, ilustrujących omawiane zagadnienie. W ostatnich czasach WlLSON (1932) znalazł swoistą dla wilgotnych piasków faunę Copepoda, a BRUCE (1928) przeprowadził próbę analizy ekologicznej środowiska piaszczystych plaż nadmorskich.

Studja, których wyniki podałem częściowo w trzech notatkach tymczasowych (1932, 1933 i 1934a) oraz w dwóch pracach definitywnych (1934b i 1934c), wykazały, iż plaże nadje-

ziorne zamieszkiwane są przez zespół organizmów analogiczny do tego, jaki SASSUCHIN, I<ABANOV i Neis#ESTNOVA (1927) znaleźli nad brzegami rz. Oki i określili odrębnym terminem „psam-mon” lub „mikropsammon”¹). Badania moje, dotyczące ściśle określonej grupy zwierzęcej (Rotatoria), pozwoliły przedewszyst-kiem uzupełnić wyniki autorów rosyjskich ważnem stwierdzeniem swoistości składu jakościowego fauny wrotków psam-monowych. Ponadto bliższe poznanie strefy jeziornej, zamieszkiwanej przez psammon, skłoniło mnie (1934a) do wyodrębnienia tej części litoralu, które za swe podłoże ma piasek, i oznaczenia jej nazwą „psammolitoral”. Z drugiej strony, analiza biocenozy pozwoliła na wyróżnienie w jej ramach trzech formacyj niższego rzędu, dla których zaproponowałem nazwy: „hydro-psammon”, „hygropsammon” i „eupsammon”. Terminy te zostaną dokładniej zdefinjowane poniżej.

Badania, stanowiące podstawę obecnej pracy, były przeprowadzone na Stacji Hydrobiologicznej na Wigrach w latach 1931—1933. Kierownikowi tej instytucji, p. dr, A. LITYŃSKIEMU, winien jestem szczerą wdzięczność za poparcie i życzliwość, z którą odnosił się stale do mojej pracy. Kolegom moim, pp. dr.

9 Używam przymiotnika pochodnego „psammonowy". gdyż druga nasuwająca się forma „psammiczny” jest—jak sądzę—obca duchowi języka polskiego i zapewne nie przyjęłaby się, podobnie jak forma „planktyczny" nie wyparła powszechnie używanej formy „planktonowy”,