BADANIA PROCESÓW WRASTANIA MŁODEJ KADRY 91
stabilizację jego życia z prognozą wrastania w obecny zakład pracy, w obecne środowisko społeczne i zawodowe.
Komórka kadrowa nie skorzystała z tej możliwości i z szansy kształtowania dobrych stosunków7 międzyludzkich, a nawet zatraciła swój charakter — wia-rygodnego i rzetelnego informatora o składzie socjalnym, opiniach, dążeniach i przekonaniach tkwiących w7 załodze i pozwalających kierownictwu rozładowywać stany napięć i konfliktów społecznych, dezorganizacji, utrudniające w sumie kształtowanie się procesów wrastania, szczególnie wT pierwszych dwóch latach produkcji fabryki.
Można ogólnie powiedzieć, że w KFCiP zaprzepaszczono szczególnie korzystną (z punktu widzenia procesów wrastania) sytuację. Na przestrzeni badanych trzech lat przeważała załoga młoda, ponieważ w wieku od lat 18—29 znajdowało się aż 53% załogi. Ponadto okazało się, że około 70% pracowników stanowi załogę o względnej stabilizacji społecznej i spoistości. W tym czasie zaobserwowano również, że szereg pracowników, nie powołanych do wykonywania określonego zawodu, do wykonywania danej pracy, podjęło się ją wykonywać w fabryce licząc na tzw. szczęście oraz łatwiznę życiową i brak kontroli ze strony organizatorów procesu technologicznego. Jeżeli dostrzegano ten stan rzeczy i tolerowano go w fabryce to tylko w przypadku okazania maksimum dobrej woli pracownika, który świadomy swej niewiedzy starał się uzupełnić braki zawodowa i techniczne.
Na tle wyżej wymienionych przykładów i rozważań wydaje się konieczne określić, co należy rozumieć przez procesy wrastania. Definiując zagadnienie procesu wrastania kadry w określony zakład pracy mamy na myśli całokształt spraw związanych z przejściem z niezorganizowanej zbiorowości jednostek lub luźnych grup społecznych, powołanych do wykonywania określonych zadań produkcyjnych i realizujących je na gruncie sformalizowanych instytucji, przechodząc z kolei do zbiorowości zintegrowanej lub niezintegrowanej, skupionej więzią pracy, w której poszczególne czynniki sformalizowanej instytucji zmierzają do scalenia przyjaznych, wrogich lub objętych względem siebie pracy, w celu utworzenia jednej spójnej społeczności zakładowej, realizującej nałożone zadania, identyfikując cele indywidualne z celami ogólnozakładowymi oraz ogólnospołecznymi.
Gdzie właściwie rozpoczyna się proces wrastania pracowników w powołany do życia zakład pracy lub, gdzie kończy się ten proces trudno ustalić. U jednych pracowników proces ten rozpoczyna się stosunkowo bardzo wcześnie, bo już w pierwszym dniu pracy w danej fabryce i to niekoniecznie związanej z produkcją docelową, lecz jeszcze w okresie trwania budowy fabryki. Dowodem tego są usilne starania tych pracowników o przejście z załogi budowlanej nej do załogi produkcyjnej. U innych pracowników proces ten nie rozpoczął się nawet po paru, lub kilkunastu miesiącach pracy w fabryce, pomimo przywiązania do danego miasta a nawet charakteru pracy. Ci pracownicy też stanowią o wskaźniku płynności kadr i fluktuacji załogi, powodujące skądinąd proces zmierzający do dezorganizacji społecznej w zakładzie pracy.
V. Czynniki wrastania oraz uwagi końcowe
Omawiając czynniki wrastania młodej kadry w strukturę załogi należy na plan pierwszy wysunąć historię fabryki. Kostrzyńska Fabryka Celulo-