36 M. Molicka Terapeuteiyczne funkcje literatuiy
lowania swego stanu, na zmianie motywacji do leczenia, większej nadziei na poprawę, lepszego wglądu we własne problemy. Lekarze włączając leczenie książką, często łączą biblioterapię z farmakoterapią.
Zaprezentowane badania nie dają odpowiedzi na wiele pytań, a mianowicie: jakie zaburzenia psychiczne najlepiej wspomagać leczeniem książką, jaka jest zależność między głębokością zaburzeń a możliwością pomocy poprzez książkę itp. Tym niemniej raport ten wskazuje na możliwość wspierania poprzez odpowiednio dobraną literaturę.
Szczególnie zaleca się stosowanie tej metody w depresji egzystencjalnej [Byme]. Porównywano wyniki leczenia farmaceutykami, psychoterapią i biblioterapią pacjentów z zaburzeniami depresyjnymi i stwierdzono, że szybciej powracali do zdrowia przy leczeniu starannie dobraną literaturą niż przy konwencjonalnych terapiach; również dłuższy był okres remisji. W rozwiązywaniu problemów pacjentów biblioterapia okazała się niezmiernie pomocna [Myracle; Kortner],
W innych badaniach porównano rezultaty kognitywnej indywidualnej psychoterapii i biblioterapii stosowanej u 31 osób z zaburzeniami depresyjnymi, w wieku powyżej 60 lat, którzy byli mieszkańcami (rezydentami) wspólnoty. Jedna grupa uczestniczyła w 16 sesjach indywidualnych psychoterapii kognitywnej, druga grupa czytała książkę „Feeling Good". Grupy kontrolne stanowili pensjonariusze wspólnoty, u których te dwie metody zastosowano z opóźnieniem (tzn. jedna otrzymała indywidualną psychoterapię kognitywną, a druga czytała wymienioną książkę). Bezpośrednio po zastosowaniu indywidualnej psychoterapii u badanych była lepsza komunikacja, wiedza dotycząca świadomości własnych odczuć, ale po trzech miesiącach brak było różnic w grupach. W konkluzji stwierdzono, że terapia kognitywna, jak i biblioterapia, są skuteczne w leczeniu depresji ludzi starszych [Floyd].
Di Sturco mierzyła poprawę funkcjonowania hospitalizowanych dzieci w wieku 11-12 lat po zastosowaniu biblioterapii testami samooceny i nie uzyskała znaczących statystycznie wyników. Pisze ona, że należy zachować dużą ostrożność w interpretowaniu rezultatów. Inni badacze znajdowali pozytywne korelacje użycia biblioterapii i wzrostu samooceny badanych, ale również i ich wyniki pokazywały niewielki wpływ lektur.
Najlepiej udokumentowane są badania nad lękiem i jego redukcją w wyniku zastosowania tej metody. Stosowano też biblioterapię w stosunku do poparzonych dzieci w celu nazywania i ekspresji emocji, rozwoju potrzeb, motywacji. Otrzymano niejednoznaczne wyniki [Literaturę],
W szpitalach powszechnie stosuje się biblioterapię w celu poprawy komunikacji, przygotowania dziecka do procedury leczącej, radzenia sobie z emocjami, głównie ze złością i frustracją i dla innych terapeutycznych celów, aczkolwiek nie ma jednoznacznych wyników badań empirycznych mówiących o skuteczności tej metody.
Uwarunkowane to jest wieloma przyczynami: nieprecyzyjnym definiowaniem pojęcia biblioterapii, stosuje się bardzo różny materiał tekstowy, oczekuje się dużych zmian na wielu obszarach, które mogą być nieuchwytne przy