6075430315

34 M. Molicka Terapeuteiyczne funkcje literatuiy

celowi służyły tragedie. Uznawali oni dramę jako skuteczną metodę pomagającą widzom oczyścić się z zalegających uczuć,

•    modelowanie rozumiane jako naśladowanie, ale tylko jako uczenie się wg wzoru na bazie tego, co już posiadamy. Naśladow nictwo rozwija repertuar ról, strategii radzenia sobie, również może nieść zagrożenie, związane z przyjmowaniem negatywnych wzorów zachowań.

•    poznawczą zmianę, spojrzenie z innego punktu widzenia, co umożliwia zmianę,

•    rozwiązanie problemu. J. Gold daje przykład sesji terapii wg Eriksona i pokazuje, że praca z książką może skrócić relację terapeutyczną, szybciej zajdzie wgląd, rozwiązanie problemu i zmiana, bo książka stanowi szablon,

•    pełni rolę profilaktyczną, przygotowuje do zagrożeń, frustracji, strat...,

•    umożliwia rozpoznanie negatywnych emocji u siebie, które też są potrzebne, służą adaptacji. Literatura pozwala na wgląd w emocje,

•    wspiera emocjonalnie, zaspokojona jest zastępczo potrzeba bycia akceptowanym, zrozumianym,

•    zastępcze doświadczenia bycia z innymi i łączenia się z nimi.

Doli zastanawia się, co można uzyskać po zastosowaniu biblioterapii i wyodrębnia siedem oczekiwanych skutków :

•    rozwój osobowości,

•    zrozumienie siebie,

•    oczyszczenie - katharsis,

•    rozwiązanie problemów^ dnia codziennego,

•    zmiany relacji z innymi na bardziej satysfakcjonujące,

•    źródło informacji,

•    relaks, zadowolenie.

Pardeck dodaje jeszcze jeden rezultat, a mianowicie stymulację do dyskusji

0    problemie i rozumienie innego punktu widzenia tej samej sprawy [Literaturę].

Specjaliści z zakresu biblioterapii podkreślają, że samo czytanie książek nie wystarcza, by można było mówić o biblioterapii oraz oczekiwać pozytywnych

1    trwałych rezultatów. Terapeuta pomaga pacjentowi w zakresie:

•    identyfikacji jego problemów,

•    dokonaniu selekcji, to znaczy odpowiedniego doboru literatury, która będzie najlepiej służyła pacjentowi,

•    prezentacji, która ma umożliwić zainteresowanie lekturą, zaangażowanie,

•    sprawdzania, które jest rozstrzygające, czy proces pomocy zaszedł, czy było to tylko czytanie [Literaturę].

Biblioterapeuci w pracy z dziećmi wskazują na potrzebę stosowania także i innych metod wspomagających czytanie. Do głównych celów w biblioterapii dzieci należy:

•    nazywanie i nadawanie wartości uczuciom,

•    pokazanie poprzez książkę, że inne dzieci miały podobne problemy,

•    pobudzanie do dyskusji,

•    rozwijanie myślenia i samoświadomości.