6 BACHO'^X ’98
wybrany kolor, a druga - obszar przezroczysty. Jak więc widać, określenie czarno-biały jest nieco mylące - precyzyjniejsze byłoby mówienie o grafice dwubarwnej, jeśli zgodzimy się, że przezroczystość będziemy rozumieć jako szczególny kolor.
Sposób interpretacji zależy oczywiście od programu, za pomocą którego przetwarzana jest grafika. Nas na ogół interesować będzie POSTSCRIPT. Jeżeli chodzi o czarno-białe mapy bitowe, to POSTSCRIPT został wyposażony we wszystkie wymienione możliwości. Z niezrozumiałych przyczyn przezroczystość - tak przecież przydatna - nie należy do atrybutów pozostałych rodzajów map bitowych akceptowanych przez POSTSCRIPT. A szkoda.
Rys. 3. Te same dane mogą być interpretowane w różny sposób. W przypadku dwubarwnych map bitowych możliwych kombinacji jest — jak widać — co najmniej cztery: (1) rysunek czarny, tło przezroczyste; (2) rysunek przezroczysty, tło czarne; (3) rysunek czarny, tło białe; (4) rysunek białe, tło czarne. W istocie warianty (3) i (4) to szczególne przypadki sytuacji, w której i rysunkowi, i tłu nadawany jest wybrany kolor; w przypadkach (1) i (2) można także wybrać inny kolor niż czarny.
Dwubarwne mapy bitowe dają się w sposób naturalny uogólnić, można mianowicie założyć, że przyjmuje wartości ze zbioru 0, 1, 2,... c, gdzie c jest pewną z góry zadaną liczbą. Tym razem mamy do czynienia z niezwyczajną w świecie komputerowym zgodnością - niemalże wszystkie programy zgadzają się na wartość c równą 255. Mało tego, prawie zawsze można bezpiecznie