Izrael w relacjach międzynarodowych...
sam nie został do niego wybrany. Swoistą rekompensatę dla Griinbauma mógł stanowić rezultat pierwszych wyborów, otóż 61 miejsc w 120-osobowym parlamencie zajęli posłowie legitymujący się polskim pochodzeniem.
Do grona przywódców politycznych posiadających polskie korzenie należeli także: Chazan Niari, Mosze Szapira, Zorah Werthaftig oraz Menachem Begin. Z Polski wywodziła się również część naczelnych rabinów Izraela. Funkcję taką pełnili Szlomo Goren, Meir Israel Lau, który wywodził się z Piotrkowa, oraz urodzony w Łomży Izaak Herzog, którego syn w 1983 roku został (po raz pierwszy) prezydentem państwa Izrael. Także nauka izraelska w poważnym stopniu została zasilona emigrantami z Polski, do których zaliczają się m.in. profesorowie: Szmuel Noah Ajzenstadt, Natan Rotensztajn i Michał Sela. Z galicyjskiego Buczacza pochodził Josef Szmuel Agnon, wybitny pisarz, laureat Nagrody Nobla.
Z biegiem czasu rola emigrantów z Polski zaczęła słabnąć. W pierwszym rzędzie wpłynęły na to duże fale imigracyjne napływające do Izraela z Azji i Afryki. Na przełomie lat 80. i 90. przybyły setki tysięcy Żydów rosyjskich. Poza tym do głosu doszli Sabrowie, czyli Żydzi urodzeni w Izraelu18.
Na koniec wypada wrócić do trudnej koegzystencji żydowsko-arabskiej. Konflikt narastał wprost proporcjonalnie do zwiększającej się ilości żydowskich osadników przybywających do Palestyny, lecz punkt kulminacyjny nastąpił 14 maja 1948 roku, kiedy Izrael proklamował niepodległość. Niespełna 24 godziny później wojska egipskie, syryjskie, irackie, jordańskie, libańskie, palestyńskie i saudyjskie dokonały agresji na młode, jeszcze nieokrzepłe państwo. Mimo obiektywnych trudności Żydzi zdołali obronić swoją niepodległość. Arabowie ponieśli porażkę, której skutki odczuwalne są do dnia dzisiejszego, albowiem teraz z bronią w ręku walczą o coś, co dziesiątki lat temu przyznano im w drodze pokojowych rozmów. Rozmiary swojej porażki poszerzyli na wskutek wojny sześciodniowej. Obecnie co rusz ponawiane są próby negocjacji pokojowych, ale tym razem to Arabowie przypominają tych, którzy pragną „zawrócić kijem Wisłę”. Trudno sobie wyobrazić sytuację, w której Żydzi łatwo oddadzą Arabom ziemie, które nie tylko zamieszkiwali w odległej historii, ale także zamieszkują współcześnie. Na tych terenach urodziły się i wychowały nowe pokolenia Izraelczyków, wybudowano synagogi, żydowskie szkoły, szpitale etc.
Obecnie politycy obydwu stron zdają sobie sprawę z konsekwencji zasady, iż „polityka nie znosi próżni” Wiedzą, że to terytorium albo będzie pod panowaniem żydowskim, albo palestyńskim, dlatego też trwa tak zacięta walka o każdy metr kwadratowy ziemi.
18 Niniejsze określenie zaczerpnięte jest od nazwy jednego z rodzajów kaktusa, które wydaje bardzo słodkie i dobre owoce, aczkolwiek pokryte jest kaktusami, jest to nawiązanie do cech charakteru młodych Izraelczyków: wiele dobrych zalet - ukrytych i trudno dostępnych.
93