7560513786

Michał Wicinski, Aleksander Marciniak

Glukuronidy są zwykle nieaktywne biologicznie i wydalane z moczem. Glukuronidy eliminowane do żółci mogą być rozkładane przez endogenne lub bakteryjne p-glukuronidazy, a uwolniony lek może być wchłaniany zwrotnie (krążenie jelitowo-wątrobowe).

Inne reakcje sprzęgania zachodzą przy udziale enzymów niemikrosomalnych, obejmują: tworzenie siarczanu (dawcą Sjest PAPS), metyzację, acetylację, sprzęganie z glutationem oraz glicyną i glutaminą.

Czynniki wpływające na szybkość metabolizmu leków:

• genetyka;

• droga podania;

• pożywienie;

• właściwości fizykochemiczne leku;

• dawka;

• pleć;

• choroba;

• rytm dobowy.

g. Wydalanie leków (Excretion) - są to procesy usuwania leków lub jego metabolitów z organizmu.

I. Szybkość eliminacji leku:

• Eliminacja z krwi zachodzi zgodnie z kinetyką pierwszego rzędu;

• W przy padku podania dużych dawek leku proces eliminacji może ulec wysyceniu. Eliminacja zachodzi wtedy z kinetyką zerowego rzędu;

• Stała szybkości eliminacji (k) dla leków eliminowanych zgodnie z kinetyką pierwszego rzędu jest wyrażona za pomocą wzoru:

, . 0,693

00 =-£-

^rl/2

II. Drogi eliminacji:

• Nerkowa - najważniejsza, obejmuje następujące procesy:

a) Przesączanie klębuszkowe - związki rozpuszczalne w wodzie i polarne nie są zdolne zwrotnie przenikać do układu krążenia, jeśli nie występuje dla nich swoisty transporter.

b) Aktywne wydzielanie kanalikowe - zachodzi w kanalikach proksymalnych, dotyczy leków o charakterze kwasów organicznych.

c) Bierna kanalikowa resorpcj a zwrotna.

• Niektóre leki mogą być wydalane z żółcią i kalem.