8228808082

50 -lecie Polskiej Radiolokacji

dyfikowana wersja urządzenia, produkowana pod nazwą MIRADO-741, dawała możliwość rozróżniania (wyboru) kierunku ruchu pojazdów: zbliżanie lub oddalanie, co eliminowało pomiary pojazdów poruszających się w kierunku niepożądanym. Obydwie wersje zapewniały pomiar prędkości w zakresie 20 - 199km/h z błędem poniżej 3%. Do eksploatacji trafiło ok. 160 szt. radarów typu MIRADO.

MIRADO

Rys. 8. 19. Radar „pistoletowy" RAPID-2K

Rys. 8.17. Radarowy miernik prędkości nowej generacji

MIRADO 732

Rys. 8.18. Radarowy miernik prędkości typu SRD w warunkach eksploatacyjnych

W następnym modelu, opracowanym w WZR RAWAR i produkowanym od roku 1977 w ZUR ZURAD pod nazwą SRD-77, ostatnie elementy lampowe (wskaźniki cyfrowe) zastąpiono siedmiosegmentowymi wskaźnikami półprzewodnikowymi oraz wprowadzono układ sygnalizacji zbyt niskiego napięcia zasilania. Zakres mierzonych prędkości pozostał bez zmian przy zachowaniu trybów pracy "wzdłuż" i "pod kątem". Model ten produkowano w kilku wariantach pod nazwami SRD-77, SRD-87 oraz SRD-771 w ilości ok. 250 sztuk.

Biorąc pod uwagę trendy rozwojowe oraz sugestie użytkowników, RADWAR opracował i wdrożył do produkcji w ZUR ZURAD mierniki prędkości nowej generacji, czyli urządzenia o zwartej budowie i niewielkiej masie, trzymane w ręku przez operatora i zwane radarami "pistoletowymi". W drugiej połowie lat osiemdziesiątych skonstruowano i wprowadzono do produkcji dwa kolejne modele radarów "pistoletowych": DROP znany również pod nazwą RP-1 oraz jego zmodernizowaną wersję RP-2. Ogółem wyprodukowano ok. 200 egzemplarzy tych mierników.

Kolejną przełomową datą jest rok 1994, kiedy rozpoczęto produkcję nowego typu radaru "pistoletowego" o nazwie RAPID-1, a następnie od roku 1996 jego udoskonalonej wersji RAPID-1A, która przez kilka kolejnych lat trafiała na wyposażenie służb ruchu policji w ilościach dochodzących do 300 sztuk rocznie. Zachowując parametry funkcjonalne poprzednich modeli stacjonarnych, RAPID-1 cechował się wysokim bezpieczeństwem użytkowania (moc rzędu 15mW emitowana jedynie przy naciśniętym przycisku "spust") i stanowił urządzenie praktycznie niemożliwe do wykrycia przy pomocy tzw. "antyradarów". Jego konstrukcja została uhonorowana na VI MSPO w roku 1998 nagrodą DEFENDER ministra MSWiA za wyróżniające walory użytkowe i ekonomiczne.

W latach 1994 -2000 wyprodukowano łącznie 900 sztuk tych urządzeń.

Radary serii RAPID - podobnie zresztą jak i inne wyroby - były przedmiotem ciągłej modernizacji i udoskonalania. Kolejna wersja tego urządzenia, wprowadzona do produkcji w roku 2000 pod nazwą RAPID-2K, pracuje w paśmie K, przeznaczonym właśnie dla służb policji (wszystkie poprzednie modele w paśmie X) i może współpracować z przenośną drukarką termiczną, umożliwiającą natychmiastowy wydruk danych o wykroczeniu.