50 -lecie Polskiej Radiolokacji
specjalne urządzenie transmisji danych o szybkości 1200 bit/s do dwustronnej wymiany informacji z systemem WEKTOR. Interfejs zapewniał przesyłanie z obiektu RPT-20 do systemu WEKTOR informacji o sytuacji powietrznej, zadań bojowych na zwalczanie celów powietrznych oraz odbiór przez obiekt RPT-20 meldunków o gotowości i prowadzonej działalności bojowej.
Realizacja interfejsów wymagała rozszerzenia oprogramowania RPT-20. Kolejna wersja oprogramowania została opracowana przez WITU i wdrożona do eksploatacji. Wersja ta zapewniała również wymianę danych z obiektem RUDNIA (informacja o sytuacji powietrznej, zadanie bojowe, meldunki o gotowości i prowadzonej działalności środków WRE) oraz wymianę danych z obiektem CYBER (szczebel operacyjno-taktyczny).
W wyniku realizacji opisanych przedsięwzięć stworzono możliwość zautomatyzowanego kierowania działaniami lotnictwa myśliwskiego, wojskami rakietowymi, środkami WRE ze szczebla operacyjno-taktycznego (system CYBER), a w razie potrzeby ze szczebla taktycznego (RPT-20 zapewniał możliwość stawiania zadań i kontrolę przebiegu ich realizacji).
Działania bojowe środków obrony powietrznej były prowadzone przy wykorzystaniu jednolitej informacji o sytuacji powietrznej, źródłem której jest obiekt RPT-20 z podległymi obiektami RPT-10. Zapewniano - w tamtych latach unikalną - możliwość wykorzystania w podsystemie rozpoznania radiolokacyjnego informacji ze stacji rozpoznania radioelektronicznego, za pośrednictwem obiektu RUDNIA (informacja o wykryciu obiektu powietrznego, prawdopodobnym jego typie).
Na początku lat 90. zrealizowano również wiele przedsięwzięć, których celem była poprawa parametrów eksploatacyjnych obiektów, w szczególności:
• w komputerach RODAN-10 pamięć na rdzeniach ferrytowych została zamieniona na pamięć półprzewodnikową (układy scalone dużej skali integracji). Nastąpiła radykalna poprawa wskaźników niezawodności eksploatowanych obiektów,
• w obiektach RPT-20 zapewniono pracę zestawu dwóch komputerów RODAN-10 w trybie tzw. „gorącej rezerwy".
W ciągu kilku lat w wyniku realizacji kolejnych etapów pracy DUNAJEC powstał zautomatyzowany system rozpoznania radiolokacyjnego oraz dowodzenia i kierowania środkami walki szczebla taktycznego, pokazany na rys. 10.3. (system CYBER był opracowany przez WAT).
Stacje radiolokacyjne promienowania,
z wyjściami stacje zakłócania
analogowymi
Rys. 10.3. Zautomatyzowany system obrony powietrznej - szczebel taktyczny
Zbudowany system zapewnił skrócenie czasu reakcji ogniowej i zwiększenie precyzji (dokładności) rażenia środków napadu powietrznego. Zapewnia on realizację w czasie rzeczywistym cyklu kierowania obejmującego: wykrycie celów powietrznych, identyfikację i ich śledzenie oraz rozdział celów, wskazanie celów, a na koniec odbiór meldunków o wynikach walki. Kierowanie walką z przeciwnikiem powietrznym było możliwe ze szczebla operacyjno - taktycznego oraz z szczebla taktycznego.
Niewiele krajów na świecie może opracować i wdrożyć do eksploatacji taki system.
92