50 -lecie Polskiej Radiolokacji
Zastosowane rozwiązanie sprzętowe oraz programowe w obiektach RPT-11 i RPT-21 zapewniały:
• śledzenie obiektów powietrznych na podstawie informacji z wielu źródeł radiolokacyjnych,
• dystrybucję jednolitej informacji o sytuacji powietrznej, w tym przekazywanie do obiektów szczebla operacyjno - taktycznego (system CYBER),
• kierowanie podsystemem rozpoznania radiolokacyjnego szczebla taktycznego. Komendy i meldunki były przekazywane za pomocą dwóch cyfr.
Zapewniało to wymaganą skrytość kierowania (kodowanie i dekodowanie za pomocą tablicy kodowej).
Na podstawie pozytywnych wyników badań państwowych prototypów obiektów została podjęta decyzja o wykonaniu tzw. dostawy specjalnej przed uruchomieniem produkcji seryjnej. Dostawa specjalna obejmowała jeden obiekt RPT-21 i trzy obiekty RPT-11. Obiekty zostały zintegrowane z otoczeniem systemowym batalionu radiotechnicznego, (stacje radiolokacyjne różnych typów i dostawców, system łączności). Szkolenie obsługi operacyjnej i technicznej przeprowadził PIT i WITU.
Stworzone zostały warunki dla pełnej weryfikacji parametrów podsystemu rozpoznania radiolokacyjnego, w tym wszystkich funkcji systemowych w warunkach rzeczywistych. Wykonawcą dostawy specjalnej był Zakład Doświadczalny PIT. W WZR RAWAR zostały wdrożone do produkcji obiekty z uwzględnieniem zaleceń z badań dostawy specjalnej.
Opracowaniem, badaniami, wdrożeniem do produkcji obiektów oraz podsystemu zautomatyzowanego rozpoznania radiolokacyjnego do eksploatacji kierował główny projektant dr inź. A. Ja-nyszek.
Oprogramowanie zostało opracowane przez PIT przy udziale pracowników WITU.
Zespół pracowników uczestniczący w opracowaniu i wdrożeniu tych obiektów w składzie: dr inź. A. Janyszek, gen bryg. inź. W. Wojciechowski, płk mgr inź. J. Ścieżka, płk dr inź. K. Zasada, mgr inź. Z. Pajewski, dr inź. K. Marcinkowski, inż. J. Jurzy-sta, mgr inź. W. Szelenbaum, ppłk mgr inź. F. Michalski, inź. I. Kulcenty, ppłk inź. J. Zając, kpt mgr inź. S. Burak, mgr W. Bielska, mgr inż. J. Rychlik i inź. R. Beluch, został w 1978 r. wyróżniony nagrodą I stopnia (zespołową) Ministra Obrony Narodowej.
W 1979 roku Minister Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki przyznał nagrodę za pracę pt. „Opracowanie i wdrożenie do produkcji zestawu
DUNAJEC”. Nagrodą została wyróżniona grupa pracowników PIT, WZR RAWAR, WITU, WZE ELWRO i 96 RPW.
W 1980 roku główni twórcy oraz organizatorzy produkcji i wdrożenia do eksploatacji obiektów automatyzacji otrzymali Nagrodę Państwową II stopnia (zespołową). Nagrodę tę otrzymali: dr inż. A. Janyszek, inż. R. Beluch, doc. mgr inż. J. Fiett, inż. J. Jurzysta, technik W. Łukasik, ppłk mgr inż. F. Michalski, mgr inż. Z. Pajewski, mgr inż. J. Rychlik, płk mgr inż. J. Ścieżka, gen bryg. Inż. W. Wojciechowski i płk dr inż. K. Zasada.
Pierwsza połowa lat 80. to czas realizacji drugiego etapu pracy DUNAJEC. Celem prac była zamiana w obiektach RPT-11 i RPT-21 (obiekty później otrzymały nowe nazwy RPT-10 i RPT-20) wykorzystywanych urządzeń systemu WOZDUCH 1P, urządzeniami polskimi oraz rozszerzenie liczby i funkcji realizowanych w trybie automatycznym. Kolejnym celem była poprawa parametrów eksploatacyjnych (niezawodność, czas osiągania gotowości bojowej).
W obiektach zastosowano:
• zestaw urządzeń do współpracy z radiolokacyjnym wysokościomierzem. Zestaw umożliwiał: automatyczne ustawienie anteny wysokościomierza na żądanym azymucie i wskazanie obiektu powietrznego na wskaźniku pomiaru wysokości (odległość, i „stara” wysokość) oraz półautomatyczny pomiar i przesyłanie wyniku do komputera RODAN-10,
• wielomikroprocesorowy system ASM-10 dla realizacji podstawowych funkcji obiektu RPT-10 w przypadku awarii komputera RODAN-10. Zapewniało to ciągłość pracy posterunku radiolokacyjnego,
• urządzenie automatycznego wykrywania obiektów powietrznych oraz automatyczną inicjację śledzenia wykrytych obiektów powietrznych,
• automatyczne śledzenie nośników zakłóceń typu szumowego.
W obiekcie RPT-20 wskaźniki WPS-10 zamieniono nowymi wskaźnikami WPS-11 (rys.10.2). Natomiast wycofane wskaźniki WPS-10 zostały zastosowane w obiektach RPT-10, w których zwiększono liczbę wskaźników.
Nowa wersja oprogramowania użytkowego dla zmodernizowanych obiektów została opracowana przez WITU. Pozytywne wyniki badań zmodernizowanych obiektów umożliwiły wdrożenie nowych urządzeń do produkcji w WZR RAWAR oraz modernizację eksploatowanych obiektów. Modernizację wykonał również WZR RAWAR bezpośrednio u użytkownika obiektów.