8401850483

wkracza niektórymi agendami, podobnie jak dom towarowy, który w sezonie letnim wystawia niektóre stoiska poza obręb budynku. W omawianym przypadku występuje tu niewielki pawilonik, w którym mieści się informacja czytelników i ich obsługa. Tu można np. zostawiać wypożyczone książki. Biblioteka poza tym utrzymuje maksymalny wizualny kontakt z otoczeniem za pośrednictwem pełnego przeszklenia przyziemia. W ten sposób zaprasza, zachęca do wejścia. Zwłaszcza w porze wieczorowej, gdy wnętrze jest oświetlone, zbiory są wyraźnie widoczne.

Gmach rozwiązany jest na siatce modularnej ca 6,8 x 6,8 m, nie tworzy jednak całkowicie jednorodnego układu, lecz składa się z 5 części. Zasadniczy element środkowy stanowi kwadrat o boku 34 m. Do tego kwadratu przylegają dwa wewnętrzne wąskie półmodułowe dziedzińce z klatkami schodowymi, o wym. 3,4 x x20,4 m, obudowane i przeszklone górą. Na obrzeżach umieszczone są jeszcze dwa elementy o wymiarach 13,6x34 m. Wymiary całego rzutu wynoszą więc 68 x 34 m.

Część środkowa posiada niski parter i wysokie piętro, ale wewnętrzny trakt ma tu trzy wyrównane kondygnacje. Partie skrajne posiadają odwrotnie wysokie partery i niskie piętra. Partery te wyposażone są w głębokie podcienia. W budynku w ten sposób skomponowanym nie występują jak zazwyczaj zunifikowane kondygnacje o ujednoliconych wysokościach, lecz wyraźnie zróżnicowane wnętrza o stosunku tych wysokości jak 1:2: 3. Potrójną wysokość posiadają dziedzińce, które są zagospodarowane w poziomie przyziemia. Wnętrza te są przez to bardzo interesujące, w pewnym jednak stopniu uściślają ich przeznaczenie i zawężają „fle-xibility” tak ukształtowanego układu.

Biblioteka jest oparta na zasadzie pełnej dostępności zbiorów, które mają układ działowy i tworzą specjalistyczne ugrupowania, gdzie regały i stoły czytelników ustawione są w bezpośrednim sąsiedztwie.

Dwa wejścia dla publiczności umieszczone są w podcieniach, do których czytelnik dostaje się przy pomocy zewnętrznych równi pochyłych. Z dwóch stron dostępny, bardzo wydłużony hall wejściowy w środkowej części przeobraża się w stację obsługi czytelnika. Tu znajdują się lady i stanowiska dyżurnych bibliotekarzy, wyłożone są ostatnie nowości a głębiej zlokalizowany jest katalog. W dalszych partiach rozmieszczone są poszczególne działy: czasopism, nauk przyrodniczych, humanistycznych, sztuki i muzyki, poezji. Generalnie obrzeże całej kondygnacji zajmują stanowiska czytelników. Powierzchnie głębiej położone przeznaczone są na zbiory, ale i tu występują miejscami niewielkie zgrupowania stołów. Rzut pierwszego piętra w części środkowej mieści salkę odczytową, dział socjologii, historii i bibliotekę dziecięcą — są to pomieszczenia o podwójnej wysokości. W partiach skrajnych — poza wewnętrznymi dziedzińcami i ponad próżnią działów udostępniania o podwójnej wysokości w parterze — zlokąlizowane są pomieszczenia biurowe. Zależności wzajemne tych różnych wysokości pomieszczeń są wyraźnie pokazane na załączonej fotografii wnętrza Biblioteki (str. 347).

Czytelnik korzystający z omawianej Biblioteki ma szereg udogodnień. Poza pawilonem obsługi czytelnika, o którym była mowa wyżej, istnieje możliwość podjechania samochodem od strony wschodniej i zwracania książek do specjalnej skrzynki na ten cel przeznaczonej połączonej równią pochyłą z podziemiem. Podjazd jest tak zbudowany, że książki się zwraca nie wysiadając z wozu. Od tej samej strony mieści się podjazd i wejścia gospodarcze bezpośrednio na dwie klatki schodowe, których razem w budynku jest pięć. Główna klatka umieszczona jest centralnie, a cztery pomocnicze stanowią zamknięcie wewnętrznych dziedzińców.

Podziemie mieści akcesję, magazyny i pomieszczenia techniczne.

Biblioteka posiada oświetlenie naturalne i sztuczne, które wzajemnie się uzupełniają. W pewnych jednak pomieszczeniach, które mogłyby posiadać i oświetlenie naturalne, świadomie z tego zrezygnowano.

346